اِشعیا 47:5 - مژده برای عصر جدید

⁵ خداوند به بابل می‌گوید: «در سکوت و ظلمت بنشین؛ دیگر کسی تو را ملکهٔ جهان نخواهد خواند!

هزارۀ نو

⁵ «ای دختر کَلدانیان خاموش بنشین و به ظلمت درآی، زیرا که تو را دیگر ملکۀ ممالک نخواهند خواند.

Persian Old Version

⁵ ای دختر کلدانیان خاموش بنشین و به ظلمت داخل شو زیرا که دیگر تو راملکه ممالک نخواهند خواند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ خداوند به بابِل می‌گوید: «ای بابِل، در تاریکی بنشین و خاموش باش. دیگر تو را ”ملکهٔ ممالک“ نخواهند خواند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ خداوند به بابِل می‌گوید: «در سکوت و ظلمت بنشین؛ دیگر کسی تو را ملکۀ جهان نخواهد خواند!

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ ‌ای دختر کَلدانیان، خاموش بنشین و به ظلمت داخل شو، زیرا که دیگر تو را ملکه ممالک نخواهند خواند.

اِشعیا 47:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 31:17

خداوندا، از تو تمنّا می‌کنم که مرا خجل نسازی، بلکه بگذار مردمان شریر، شرمنده و سرافکنده شوند و خاموش به دیار مردگان بروند.

مزامیر 46:10

از جنگ دست بکشید و بدانید که من خدا هستم، و در سراسر جهان و در بین تمام مردمان متعال می‌باشم.

اِشعیا 13:10

ستارگان و افلاک، دیگر بر زمین نخواهند تابید. خورشید در وقت طلوع، تاریک و ماه نوری نخواهد داد.

اِشعیا 14:23

من بابل را به باتلاقی مبدّل می‌کنم و جغدها در آن آشیانه خواهند گرفت. من بابل را با جارویی پاک می‌کنم که همه‌چیز را می‌روبد و دور می‌ریزد. من -‌خدای متعال- این را گفته‌ام.»

اِشعیا 14:4

وقتی چنین بشود، آنها با تمسخر به پادشاه بابل خواهند گفت: «پادشاه سرنگون شده و دیگر به کسی ظلم و ستم نخواهد کرد.»

اِشعیا 21:9

ناگهان نگهبان خبر می‌دهد: «آنها آمده‌اند! مردان سوار بر اسب در ستون دو، بابل سقوط کرد! تمام بُتهایی که می‌پرستید، خُرد شده و به اطراف زمین ریخته‌اند.»

اِشعیا 23:2

ای بازرگانان صیدون شیون کنید! شما کسانی را

اِشعیا 47:1

خداوند می‌گوید: «ای بابل از تختت فرود بیا و در خاک و خاکستر روی زمین بنشین. روزی تو مثل دختری باکره بودی، شهری تسخیر نشده، امّا دیگر ظریف و لطیف نیستی! اکنون تو یک برده‌ای!

اِشعیا 47:7

فکر می‌کردی که تو همیشه ملکه خواهی بود، به این چیزها توجهی نکردی و به عاقبت کار نیندیشیدی.

اِرمیا 25:10

من به فریادهای شادی و خوشی و جشن‌های عروسی آنها خاتمه خواهم داد. چراغهایشان بی‌روغن و مزارع آنها بی‌غلّه خواهد شد.

اِرمیا 8:14

قوم خدا می‌پرسد: «چرا این چنین ساکت نشسته‌ایم؟ بیایید تا به شهرهایی با دیوارهای مستحکم برویم و در آنجا بمیریم. خداوند خدای ما، ما را به مرگ محکوم کرده است. او به ما زهری داده که باید آن را بنوشیم، چون ما برضد او مرتکب گناه شده‌ایم.

سوگنامه 1:1

اورشلیم که زمانی شهری پُر جمعیّت بود، اکنون متروک و تنها شده است! اورشلیم شهری که در جهان، عزّت و شکوهی داشت، حال بیوه گشته است. ملکهٔ شهرها بود و اکنون کنیز مردم شده است.

سوگنامه 2:10

ریش‌سفیدان اورشلیم با لباس ماتم بر زمین نشسته‌اند و بر سر خود خاک می‌‌ریزند. دوشیزگان اورشلیم، از غم سر بر زمین نهاده‌اند.

حَبَقوق 2:20

امّا خداوند در معبد مقدّس خود است، پس تمام روی زمین در حضور او خاموش باشند.

زَکریا 2:13

ای مردم، در حضور خداوند خاموش باشید، زیرا او از جایگاه مقدّس خود برخاسته است و به زمین می‌آید.

یهودا 1:13

آنها مانند امواج متلاطم دریا هستند و کارهای شرم‌آورشان مانند كفهای كثیفی ظاهر می‌شود و مانند ستارگان سرگردانی هستند كه تاریكی دوزخ تا به ابد در انتظار آنهاست.

مکاشفه 17:18

آن زنی كه دیدی، شهر بزرگ است كه بر پادشاهان جهان تسلّط دارد.»

مکاشفه 18:7

او را به همان اندازه كه به جلال و تجمّل خویش فخر می‌کرد، غم و عذاب دهید. چون او در دل خود می‌گوید: 'من مثل ملكه بر تخت خود نشسته‌ام! من دیگر بیوه نیستم و غم را هرگز نخواهم دید.'

۱سموئیل 2:9

«مؤمنین را به راه راست هدایت می‌کند و امّا شریران، در تاریکی نابود می‌گردند. انسان تنها با زور بازوی خود پیروز نمی‌گردد.