اِشعیا 42:14 - مژده برای عصر جدید

¹⁴ خدا می‌گوید: «مدّت زیادی ساکت بودم و به آنها پاسخی ندادم. امّا اکنون زمان آن رسیده که اقدام کنم، من مانند زنی که در درد زایمان است فریاد می‌زنم.

هزارۀ نو

¹⁴ «دیرزمانی است که لب فرو بسته‌ام؛ خاموش مانده‌ام و خودداری کرده‌ام؛ اما حال چون زنی در حالِ زا فریاد خواهم کرد، و نَفَس‌زنان آه خواهم کشید.

Persian Old Version

¹⁴ از زمان قدیم خاموش وساکت مانده، خودداری نمودم. الان مثل زنی که میزاید نعره خواهم زد و دم زده آه خواهم کشید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ او خواهد گفت: «مدت مدیدی است که سکوت کرده و جلوی خشم خود را گرفته‌ام. اما دیگر ساکت نخواهم ماند، بلکه مانند زنی که درد زایمان او را گرفته باشد، فریاد خواهم زد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ خدا می‌گوید: «من برای مدّت زیادی آرامش خود را حفظ کردم، و خاموشی و خویشتن‌داری خود را نگاه داشته‌ام؛ اکنون مانند زنی که در درد زایمان است، فریاد می‌زنم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ از زمان قدیم خاموش و ساکت مانده، خودداری نمودم. الان مثل زنی که می‌زاید، نعره خواهم زد و نفس‌زنان، آه خواهم کشید.

اِشعیا 42:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 32:18

زیرا حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

ایّوب 32:20

تا حرف نزنم آرام نمی‌گیرم، پس باید حرف بزنم.

مزامیر 50:2

نور جمال او از صهیون که جلوه‌گاه زیبایی است می‌درخشد.

مزامیر 50:21

تو همهٔ این کارها را انجام دادی و من چیزی نگفتم. تو گمان کردی که من هم مانند تو هستم. امّا حالا تو را سرزنش نموده محکوم می‌سازم.

اِشعیا 30:18

با وجوداین خداوند آماده است که بر شما رحم کند. او حاضر است بر شما شفقت کند، چون همیشه آنچه را که درست است، انجام می‌دهد. خوشا به‌ حال کسانی‌که به خداوند توکّل می‌کنند.

اِشعیا 57:11

خداوند می‌گوید: «این خدایان کیستند که آن‌قدر از آنها می‌ترسی، به حدّی که تو به من دروغ می‌گویی و کاملاً مرا فراموش کرده‌ای؟ آیا به‌خاطر اینکه مدّتی ساکت بودم دیگر برای من احترامی قایل نیستی؟

اِشعیا 64:12

خداوندا، آیا در برابر تمام این چیزها باز هم ساکت خواهی بود؟ آیا کاری نمی‌کنی که ما بیشتر از طاقتمان رنج نکشیم؟

اِشعیا 65:6

«تصمیم خود را برای مجازات آنها گرفته‌ام و حکم محکومیّت آنها نوشته شده است. کارهای آنها را نادیده نخواهم گرفت و

اِرمیا 15:6

شما مرا رد کرده، و به من پشت کرده‌اید. پس من دست خود را دراز نموده و شما را نابود کردم، چون از صبر و تحمّل خسته شده‌ام.

اِرمیا 4:31

فریادی شنیدم، شبیه فریاد زنی در حال زایمان، زنی که اولین بچّه‌اش را به دنیا‌ می‌آورد. این فریاد اورشلیم بود که برای نفس کشیدن تقلّا می‌کرد، دست خود را بلند می‌کند و می‌گوید: «من محکوم به فنا هستم! آنها برای کشتن من می‌آیند.»

اِرمیا 44:22

همین امروز سرزمین شما ویران شده و دیگر کسی در آن زندگی نمی‌کند. منظرهٔ وحشتناکی است. مردم اسم آن را به عنوان نفرین و لعنت به کار می‌برند. چون خداوند نمی‌توانست بیش از این ظلم و شرارت شما را تحمّل کند.

لوقا 18:7

آیا خدا به دادخواهی برگزیدگان خود كه شب و روز به درگاهش تضّرع می‌کنند توجّه نخواهد كرد و آیا برای كمک به آنها شتاب نخواهد نمود؟

۲پطرس 3:15

خاطرجمع باشید كه صبر و حوصلهٔ خداوند ما برای نجات شماست. همچنان‌که برادر عزیز ما پولس نیز با استفاده از حكمتی كه خدا به او عنایت كرد به شما نوشته است.