اِشعیا 40:7 - مژده برای عصر جدید

⁷ وقتی به ارادهٔ خداوند باد بر آنها می‌وزد، علفها پژمرده و گُلها خشک می‌شوند. انسان مثل گیاه زودگذر است

هزارۀ نو

⁷ علف می‌خشکد و گل می‌پژمُرَد، زیرا که دَم خداوند بر آن دمیده می‌شود. براستی که مردمان علفند!

Persian Old Version

⁷ گیاه خشک و گلش پژمرده میشود زیرا نفخه خداوند بر آن دمیده میشود. البته مردمان گیاه هستند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ وقتی خدا می‌دمد علف خشک می‌شود و گل پژمرده. بله، انسان مانند علف از بین می‌رود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ وقتی به ارادۀ خداوند باد بر آن‌ها بوزد، علف‌ها پژمرده و گُل‌ها خشک می‌شوند. انسان مثل گیاه زودگذر است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ گیاه خشک و گلش پژمرده می‌شود، زیرا نفس خداوند بر آن دمیده می‌شود. به یقین مردمان گیاه هستند.

اِشعیا 40:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 14:2

همچون گُل می‌شکفد و بزودی پژمرده می‌شود و مانند سایه‌ای زودگذر و ناپایدار است.

ایّوب 4:9

توفان غضب خدا آنها را از بین می‌برد و با آتش خشم خود آنها را می‌سوزاند.

ایّوب 41:21

نَفَس او آتش می‌افروزد و از دهانش شعلهٔ آتش زبانه می‌کشد.

مزامیر 102:4

دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.

مزامیر 103:15

عمر آدمی همچون علف صحراست. مانند گل وحشی می‌شکفد.

مزامیر 103:16

وقتی باد بر آن بوزد، از بین می‌رود و اثری از آن برجای نمی‌ماند.

مزامیر 90:5

تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی، زندگی ما مانند یک خواب است، مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،

مزامیر 90:6

صبحگاهان می‌روید و شب هنگام از بین می‌رود.

اِشعیا 11:4

او فقیران را با انصاف داوری می‌کند و به داد درماندگان خواهد رسید. به دستور او مردم مجازات و خطاکاران کشته می‌شوند.

اِشعیا 37:27

مردمی که در آن شهرها زندگی می‌کردند، ضعیف، ترسان و حیرت‌زده بودند. آنها مثل علف صحرا یا علف هرزه‌ای هستند که بر پشت بام می‌رویند و باد گرمی که از شرق می‌وزد، آنها را می‌خشکاند.

اِشعیا 40:24

آنها مثل نهال‌هایی هستند که تازه روییده‌اند و ریشهٔ آنها هنوز قوی نشده است. آن وقت خداوند بادی می‌وزاند و آنها را مثل کاه پراکنده می‌کند.

اِشعیا 51:12

خداوند می‌گوید: «من به شما قدرت خواهم بخشید. چرا از انسان فانی، که مثل علف صحرا زودگذر است، واهمه داری؟

حَجَّی 1:9

«منتظر محصول فراوان بودید، ولی کم به دست آوردید و وقتی‌که آن محصول کم را به خانه آوردید، من آن را برباد دادم. آیا می‌دانید چرا من این کار را کردم؟ به‌خاطر اینکه خانهٔ من ویران مانده و شما مشغول ساختن خانه‌های خود هستید.

یعقوب 1:10

و مسیحیِ ثروتمند نیز از ناچیزی خود، زیرا او مانند گُلِ علف زودگذر است.

یعقوب 1:11

همین‌که آفتاب با گرمای سوزان خود بر آن می‌تابد علف را می‌خشکاند، گُلِ آن می‌ریزد و زیبایی آن از بین می‌رود. شخص دولتمند نیز همین‌طور در میان فعالیّتهای خود از بین می‌رود.