اِشعیا 26:10 - مژده برای عصر جدید

¹⁰ گرچه تو حتّی در مورد شریرانی که هیچ‌وقت نیکی و راستی را نمی‌آموزند، مهربان هستی. آنها حتّی در اینجا -‌در شهر نیکان- مرتکب شرارت می‌شوند و به بزرگی تو توجّهی ندارند.

هزارۀ نو

¹⁰ لیکن هرچند بر شریر لطف شود، پارسایی را نمی‌آموزد. حتی در سرزمینِ صالحان نیز ستم روا می‌دارد، و کبریایی خداوند را نمی‌بیند.

Persian Old Version

¹⁰ هرچند بر شریر ترحم شود عدالت را نخواهد آموخت. در زمین راستان شرارت میورزد و جلال خداوند را مشاهده نمی نماید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ هر چند تو نسبت به گناهکاران رحیم هستی، اما آنان هرگز یاد نمی‌گیرند که خوبی کنند. آنان در این سرزمین خوبان به بدکاری خود ادامه می‌دهند و به جلال و عظمت تو توجه نمی‌کنند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ اگرچه تو نسبت به شریران مهربانی کنی، ولی آن‌ها هیچ‌وقت نیکی را نمی‌آموزند. آن‌ها حتّی در اینجا، در شهر نیکان، مرتکب شرارت می‌شوند و به عظمت تو توجّهی ندارند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ هرچند بر شریر ترحم شود، عدالت را نخواهد آموخت. در زمین راستان شرارت می‌ورزد و جلال خداوند را مشاهده نمی نماید.

اِشعیا 26:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 13:6

امّا هنوز از گناهانی که یربعام پادشاه اسرائیل را به آن کشانده بود، دست برنداشتند و به انجام آنها ادامه دادند و الههٔ اشره در سامره ماند.

مزامیر 106:43

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

مزامیر 143:10

تو خدای من هستی، مرا تعلیم بده تا ارادهٔ تو را انجام دهم. روح پاکت مرا به راه راست هدایت فرماید.

مزامیر 69:27

گناهانشان را در نظر بگیر و راه نجات را بر آنان ببند.

خروج 8:15

امّا وقتی فرعون دید كه قورباغه‌ها مرده‌اند، بار دیگر سنگدل شد و همان‌طور که خداوند فرموده بود به سخنان موسی و هارون گوش نداد.

خروج 9:30

ولی می‌دانم که تو و درباریانت هنوز از خداوند نمی‌ترسید.»

خروج 9:34

امّا چون فرعون دید که دیگر همه‌چیز آرام شده، بار دیگر گناه کرد و او و درباریانش دل خود را سخت کردند.

امثال 1:32

مردم نادان که حکمت را قبول نمی‌کنند، نابود می‌شوند و بی‌توجّهی ایشان، آنها را هلاک خواهد کرد.

جامعه 3:16

علاوه بر این، دیدم که در این دنیا بی‌عدالتی و بی‌انصافی جای عدالت و انصاف را گرفته است.

جامعه 8:11

چون گناهکاران فوراً مجازات نمی‌شوند، مردم فکر می‌کنند که می‌توانند گناه کنند.

اِشعیا 1:21

شهری که وفادار بود مثل یک زن زانیه شده و شهری که پر از انسانهای نیکوکار بود، امروز جای قاتلان شده است.

اِشعیا 2:10

آنها برای فرار از خشم و قدرت و جلال خداوند، خود را در غارهای کوههای سنگی و یا در حفره‌هایی که در زمین کنده‌اند پنهان می‌کنند.

اِشعیا 24:5

مردم با شکستن قوانین خدا و با شکستن پیمانی که آنها با خداوند تا ابد بسته بودند، زمین را آلوده کرده‌اند.

اِشعیا 27:13

وقتی آن روز فرا رسد، شیپوری نواخته می‌شود و تمام قوم اسرائیل را که در آشور و مصر در تبعید به سر می‌برند، فرا خواهد خواند. آنها خواهند آمد و خداوند را در اورشلیم، در کوه مقدّس او، پرستش خواهند کرد.

اِشعیا 32:6

آدم احمق، احمقانه سخن می‌گوید و در اندیشهٔ انجام کارهای شرارت‌آمیز است. آنچه می‌کند و آنچه می‌گوید توهینی است به خداوند. او هیچ وقت به گرسنگان غذا و به تشنگان چیزی برای نوشیدن نمی‌دهد.

اِشعیا 32:7

آدم تبهکار، شریر است و کارهای شرارت‌آمیز انجام می‌دهد. او برای فلاکت بیچارگان توطئه می‌کند و برای محروم کردن آنها از حقّشان دروغ می‌گوید.

اِشعیا 5:12

در بزم‌هایتان چنگ و دایره زنگی و نی می‌زنید و شراب‌خواری می‌کنید، امّا نمی‌فهمید خداوند چه می‌کند.

اِرمیا 2:7

من آنها را به سرزمینی حاصلخیز‌ آوردم تا از محصولات و میوه‌های آنجا لذّت ببرند، امّا در عوض، آنها سرزمین مرا ویران کردند، و زمینی را که به آنها داده بودم، ناپاک ساختند.

اِرمیا 31:23

خداوند متعال، خدای اسرائیل می‌گوید: «وقتی من مردم را به سرزمین خودشان بازگردانم، آنها یک‌بار دیگر در یهودا و در شهرهای آن خواهند گفت، 'خداوند کوه مقدّس خود یعنی اورشلیم را‌-مکان مقدّسی که خودش در آن زندگی می‌کند‌- برکت دهد.'

هوشع 11:7

قوم من تصمیم گرفته‌اند که مرا ترک کنند. حتّی اگر آنها نزد قادر متعال التماس کنند، هیچ‌کس به فریادشان نخواهد رسید.

هوشع 13:6

امّا وقتی خوردید و شکمتان سیر شد، مغرور شدید و مرا فراموش کردید.

هوشع 9:3

قوم اسرائیل دیگر در سرزمین خداوند زندگی نخواهند کرد، بلکه به مصر و آشور به اسارت برده خواهند شد و در آنجا غذا و خوراک ناپاک خواهند خورد.

میکاه 2:10

برخیزید و بروید! دیگر در اینجا در امان نمی‌باشید، زیرا به‌خاطر گناهان شما اینجا محکوم به فنا شده است.

مَتّی 4:5

آنگاه ابلیس او را به شهر مقدّس برده بر روی كنگرهٔ معبد بزرگ قرار داد

تثنیه 32:15

«قوم خداوند ثروتمند، امّا سرکش شدند؛ آنان فربه و سیر شدند. آنها خداوند، آفریدگار خود را ترک کردند و نجات‌دهندهٔ نیرومند خود را رد کردند.

مکاشفه 2:21

به او مُهلت داده‌ام كه توبه كند ولی او نمی‌خواهد دست از زناکاری‌های خود بردارد.

۱سموئیل 15:17

سموئیل جواب داد: «آن وقت ‌که تو حتّی در نظر خودت شخص ناچیزی بودی، خداوند تو را به فرمانروایی قوم اسرائیل برگزید و تو را به پادشاهی اسرائیل مسح نمود.