اِشعیا 24:6 - مژده برای عصر جدید

⁶ پس زمین لعنت شده است و مردم آن جزای آنچه را که خود کرده‌‌اند می‌بینند و تعداد کمتر و کمتری زنده می‌مانند.

هزارۀ نو

⁶ پس لعنت زمین را فرو می‌بلعد و ساکنانش به سزای تقصیراتشان می‌رسند. آری، ساکنان زمین سوخته‌‌‌اند، و جز شماری اندک باقی نمانده‌اند.

Persian Old Version

⁶ بنابراین لعنت، جهان را فانی کرده است و ساکنانش سزا یافتهاند لهذا ساکنان زمین سوخته شدهاند و مردمان، بسیار کم باقیماندهاند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ بنابراین جهان دچار لعنت شده است. ساکنان آن تاوان گناهان خود را پس می‌دهند. زمین سوخته و عدۀ کمی از مردم باقی مانده‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ پس لعنت زمین را می‌بلعد و مردم جزای آنچه را که کرده‌اند، می‌بینند و ساکنان زمین کاهش خواهند یافت و تعداد کمی باقی خواهند ماند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ بنابراین لعنت، جهان را فانی کرده است و ساکنانش سزا یافته‌اند. بنابراین ساکنان زمین سوخته شده‌اند و مردمان، بسیار کم باقی ‌مانده‌اند.

اِشعیا 24:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 24:12

یهویاکین خود را همراه با مادر، پسران و مأموران و همچنین کارکنان کاخ شاهی، به نبوکدنصر تسلیم کرد. پادشاه بابل در سال هشتم سلطنت خود، او را اسیر کرد.

۲پادشاهان 25:12

امّا او فقیرترین مردمی را که زمینی نداشتند، برای کارکردن در تاکستانها و کشتزارها باقی گذاشت.

اِشعیا 1:31

مثل کاهی که با جرقّه‌ای آتش می‌گیرد، همان‌طور مردان قوی با شرارت خود نابود می‌شوند و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی نابودی آنها را بگیرد.

اِشعیا 1:9

اگر خداوند متعال عدّه‌ای را زنده نگه نمی‌داشت، تمام قوم مثل سدوم و غموره کاملاً از بین می‌رفت.

اِشعیا 34:5

خداوند شمشیر خود را در آسمان کشیده و آمادهٔ ضربه زدن به اَدوم -‌به مردمی که محکوم به نابودی شده‌اند- می‌باشد.

اِشعیا 43:28

و حکام تو جایگاه مقدّس مرا بی‌حرمت ساختند. از این رو من به اسرائیل ویرانی آوردم، و اجازه دادم به قوم خودم توهین شود.»

اِشعیا 5:24

چون به آنچه خداوند متعال -‌خدای قدّوس اسرائیل- به شما آموخت، گوش نداده‌اید. اکنون همان‌طور که کاه و علف خشک در آتش پژمرده شده می‌سوزند، ریشه‌های شما هم می‌پوسند و شکوفه‌های شما می‌خشکند و پراکنده می‌شوند.

اِشعیا 9:19

چون خداوند متعال خشمگین است، مجازات او مثل آتش سرتاسر این سرزمین را می‌سوزاند و قوم هلاک می‌شوند و کسی به کسی رحم نمی‌کند.

اِرمیا 12:4

تا به کی این سرزمین ما باید این‌قدر خشک باشد و علف مزارع ما پژمرده باشند؟ حیوانات و پرندگان هم به‌خاطر شرارت قوم در حال مرگند، قومی که می‌گوید 'خدا نمی‌بیند ما چه می‌کنیم؟'»

حزقیال 5:3

اندکی از آن را بگیر و در ردای خود ببند.

لاویان 26:22

من حیوانات خطرناک وحشی را در میان شما خواهم فرستاد تا فرزندان شما را بکُشند و گلّهٔ شما را نابود کنند و از تعداد جمعیّت شما بکاهند تا جاده‌های شما خالی و متروک شوند.

مَلاکی 2:2

خداوند متعال می‌فرماید «اگر به کلام من گوش ندهید و احترام مرا بجا نیاورید، به جای اینکه شما را برکت بدهم، لعنت خواهم کرد، در حقیقت از همین حالا من شما را لعنت کرده‌ام، زیرا کلام مرا در دل خود جا نمی‌دهید.

مَلاکی 3:9

همهٔ شما نفرین شده‌اید، زیرا مرا فریب می‌دهید.

مَلاکی 4:1

خداوند متعال می‌فرماید: «روز داوری مانند تنورِ شعله‌ور فرا می‌رسد و همهٔ اشخاص متکبّر و شریر را مانند کاه می‌سوزاند. آنها طوری می‌سوزند که هیچ چیزی از آنها باقی نخواهد ماند.

مَلاکی 4:6

او دلهای پدران و فرزندان را به هم نزدیک می‌سازد تا مبادا من سرزمین شما را با نفرین خود ویران کنم.»

مَتّی 27:25

مردم یک صدا فریاد كردند: «خون این مرد به گردن ما و فرزندان ما باشد!»

مَتّی 7:14

امّا دری كه به حیات منتهی می‌شود تنگ و راهش دشوار است و یابندگان آن هم، كم هستند.

رومیان 9:27

و اشعیا نیز دربارهٔ اسرائیل چنین می‌گوید: «حتّی اگر قوم اسرائیل به تعداد دانه‌های شن كنار دریا باشند، فقط عدّهٔ كمی از ایشان نجات خواهند یافت.»

تثنیه 28:62

گرچه تعداد شما به اندازهٔ ستارگان آسمان بی‌شمار شده است، ولی فقط تعداد کمی از شما باقی خواهند ماند؛ زیرا شما از خداوند خدایتان پیروی نکردید.

تثنیه 4:27

خداوند شما را در بین اقوام پراکنده می‌کند و تعداد شما را کم می‌سازد.

۲پطرس 3:10

روز خداوند مانند یک دزد خواهد آمد. در آن روز آسمانها با صدای باد شدید ناپدید خواهند شد، عناصر سوخته ‌شده، از بین خواهند رفت و زمین با هرچه در آن است، ذوب خواهد گشت.