اِشعیا 21:1 - مژده برای عصر جدید

¹ این پیامی است برای بابل: بلایی مثل گردباد تند از آن سوی صحرا از سرزمینی مخوف خواهد آمد.

هزارۀ نو

¹ وحی دربارۀ بیابانِ کنار دریا: چنانکه گردباد در سرزمین نِگِب سخت می‌وزد، او نیز از بیابان، از دیار وحشت، خواهد آمد.

Persian Old Version

¹ وحی درباره بیابان بحر: چنانکه گردباد در جنوب میآید، این نیز از بیابان از زمین هولناک میآید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ این پیام برای بابِل است: مهاجمی از سرزمین دهشت، مانند گردباد بیابانی، به سوی بابِل می‌آید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ این وحی‌ای است درباره‌ٔ بابِل: بلایی مثل گردباد تند از آن سوی صحرا، از سرزمینی وحشتناک خواهد آمد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ وحی درباره بیابان کنار دریا: چنانکه گردباد در سرزمین نِگِب می‌آید، این نیز از بیابان، از زمین هولناک می‌آید.

اِشعیا 21:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 37:9

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

اِشعیا 13:1

این پیامی است که اشعیا پسر آموص، دربارهٔ بابل از خدا دریافت کرد:

اِشعیا 13:13

روزی که من -‌خداوند متعال- خشم خود را نشان دهم، آسمانها به لرزه می‌افتند و زمین از مدار خود خارج خواهد شد.

اِشعیا 14:1

خداوند یک ‌بار دیگر به قوم خودش اسرائیل، ترحّم خواهد کرد. او می‌گذارد باز هم آنها به سرزمین خود بازگردند تا بیگانگان بیایند و با آنها زندگی کنند.

اِشعیا 14:14

تو می‌گفتی که بر فراز ابرها صعود می‌کنی و مثل قادر متعال خواهی بود.

اِشعیا 14:23

من بابل را به باتلاقی مبدّل می‌کنم و جغدها در آن آشیانه خواهند گرفت. من بابل را با جارویی پاک می‌کنم که همه‌چیز را می‌روبد و دور می‌ریزد. من -‌خدای متعال- این را گفته‌ام.»

اِشعیا 17:1

خداوند گفت: «دمشق دیگر یک شهر نخواهد بود. آن به توده‌ای ویران، بدل خواهد شد.

اِشعیا 47:1

خداوند می‌گوید: «ای بابل از تختت فرود بیا و در خاک و خاکستر روی زمین بنشین. روزی تو مثل دختری باکره بودی، شهری تسخیر نشده، امّا دیگر ظریف و لطیف نیستی! اکنون تو یک برده‌ای!

اِشعیا 5:28

تیرهای آنها تیز و کمانهای آنها آمادهٔ نشانه‌گیری است. سم اسبهای آنها مثل سنگ خارا محکم و چرخهای ارّابه‌هایشان مثل گردباد می‌چرخند.

اِرمیا 51:1

خداوند می‌گوید: «بادی ویران کننده بر بابل و مردم آن خواهد وزید.

اِرمیا 51:42

آب دریا، بابل را فراگرفته و امواج خروشانش آن را پوشانیده است.

اِرمیا 51:51

شما می‌گویید: «ما رسوا و شرمسار شده‌ایم، احساس درماندگی می‌کنیم، چون بیگانگان مکانهای مقدّس در معبد بزرگ ما را اشغال کرده‌اند.

حزقیال 1:4

به بالا نگاه کردم و دیدم که توفانی از طرف شمال می‌آمد. پیشاپیش آن، ابر بزرگی حرکت می‌کرد و هاله‌ای از نور دور آن بود. در وسط آن یک شیء برنزی، روشن و تابان بود.

حزقیال 30:11

او و ارتش بی‌رحمش خواهند آمد تا سرزمین را نابود کنند. ایشان با شمشیر به مصر یورش خواهند آورد و سرزمین پر از اجساد خواهد شد.

حزقیال 31:12

بیگانگان بی‏رحم آن را قطع و ترک می‏کنند. شاخ و برگهای شکسته‏اش در تمام کوهها و درّه‏ها پراکنده می‏شود. همهٔ ملّتهایی که در سایه‌اش استراحت می‌کردند، خواهند رفت.

حزقیال 38:9

تو و تمام سپاهیانت و مردم بسیاری که با تو هستند چون توفان پیشروی خواهید کرد و چون ابری سرزمین را خواهید پوشاند.»

دانیال 11:40

«سرانجام، فرعون به جنگ پادشاه سوریه می‌آید و او هم با ارّابه‌های جنگی و سواران و کشتیهای زیاد مانند گردباد به مقابلهٔ او می‌شتابد. پادشاه سوریه، سیل‌آسا به کشورهای زیادی حمله می‌برد.

زَکریا 9:14

خداوند در وقت جنگ رهبر قوم خود می‌شود و تیرهایش مانند برق بر سر دشمن فرود می‌آید. خداوند اعلام جنگ می‌کند و مانند گِردبادی که از جنوب برمی‌خیزد بر دشمن می‌تازد.