عبرانیان 5:8 - مژده برای عصر جدید

⁸ اگر چه پسر خدا بود، اطاعت را از راه تحمّل درد و رنج آموخت

هزارۀ نو

⁸ هرچند پسر بود، با رنجی که کشید اطاعت را آموخت.

Persian Old Version

⁸ هرچند پسربود، به مصیبتهایی که کشید، اطاعت را آموخت

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ با اینکه عیسی پسر خدا بود، اما با درد و عذابی که متحمل شد، اطاعت را آموخت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ اگرچه پسر خدا بود، اطاعت را از راه تحمّل درد و رنج آموخت،

کتاب مقدس به زبان بندری

⁸ با ایکه عیسی پُسَ، اَ طریق عذابی که ایکِشی، اطاعتُ یاد ایگِه.

عبرانیان 5:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 53:5

امّا به‌خاطر گناهان ما، او مجروح شد و به‌خاطر شرارتهای ما، او مضروب گردید. و به‌خاطر دردی که او متحمّل شد، شفا یافتیم و به‌خاطر ضربه‌هایی که او تحمّل کرد، سالم شدیم.

مَتّی 3:15

عیسی در جواب گفت: «بگذار فعلاً این‌طور باشد، زیرا به این وسیله احكام شریعت را بجا خواهیم آورد.» پس یحیی قبول كرد.

یوحنا 10:18

هیچ‌کس جان مرا از من نمی‌گیرد، من به میل خود آن را فدا می‌کنم. اختیار دارم كه آن را فدا سازم و اختیار دارم كه آن را باز به دست آورم. پدر این دستور را به من داده است.»

یوحنا 15:10

اگر مطابق احكام من عمل كنید، در محبّت من خواهید ماند، همان‌طور كه من احكام پدر را اطاعت نموده‌ام و در محبّت او ساكن هستم.

یوحنا 4:34

عیسی به ایشان گفت: «غذای من این است كه ارادهٔ فرستندهٔ خود را بجا آورم و كارهای او را انجام دهم.

یوحنا 6:38

من از آسمان به زمین آمده‌ام نه به‌خاطر آنكه ارادهٔ خود را به عمل آورم، بلكه ارادهٔ فرستندهٔ خویش را

فلیپیان 2:8

چون او به شكل انسان در میان ما ظاهر گشت، خود را فروتن ساخت و از روی اطاعت حاضر شد مرگ -‌حتّی مرگ بر روی صلیب- را بپذیرد.

عبرانیان 1:2

ولی در این روزهای آخر به وسیلهٔ پسر خود با ما سخن گفته است. خدا این پسر را وارث کلّ كاینات گردانیده و به وسیلهٔ او همهٔ عالم هستی را آفریده است.

عبرانیان 1:5

زیرا خدا هرگز به هیچ‌یک از فرشتگان نگفته است كه: «تو پسر من هستی، امروز پدر تو شده‌ام.» و یا: «من برای او پدر خواهم بود و او پسر من خواهد بود.»

عبرانیان 1:8

امّا دربارهٔ پسر فرمود: «ای خدا، تخت سلطنت تو ابدی است، و با عدالت بر ملّت خود حكومت می‌کنی.

عبرانیان 3:6

امّا مسیح به عنوان فرزند و صاحب خانه‌ای وفادار است. ما آن خانه هستیم، به شرطی كه آن اعتماد و اطمینانی را كه به ما امید می‌بخشد تا به آخر محكم نگاه داریم.