7 آنچه را که خداوند به من فرموده بود، انجام دادم. توشهٔ خود را در روز، مانند تبعیدشدگان بیرون بردم. هنگام شب با دستان خود دیوار را سوراخ کردم و در پیش چشمان مردم توشهٔ خود را بر دوش گرفته، در تاریکی بیرون رفتم.
7 پس بر حسب آنچه فرمان یافتم، عمل کردم. در وقت روز، بار سفرم را همچون بار تبعید بیرون آوردم، و شامگاهان، به دستان خود شکافی در دیوار حفر کردم. در تاریکی بار سفرم را بیرون آوردم و در برابر دیدگان ایشان بر دوش حمل کردم.
7 پس به نهجی که مامور شدم، عمل نمودم واسباب خود را مثل اسباب جلای وطن در وقت روز بیرون آوردم. و شبانگاه شکافی برای خود بهدست خویش در دیوار کردم و آن را در تاریکی بیرون برده، به حضور ایشان بر دوش برداشتم.
7 پس همانطور که خدا به من فرمود، عمل کردم. بار و بنهام را مثل یک تبعیدی جمع کردم و در روز روشن بیرون آوردم و به هنگام شب، شکافی در دیوار ایجاد کردم و در حالی که مردم نگاه میکردند، بار و بنهام را بر دوش گرفتم و در تاریکی بیرون رفتم.
7 آنچه را که خداوند به من فرموده بود، انجام دادم. مانند تبعیدشدگان، توشۀ خود را در روز بستم. هنگام شب با دستهای خود دیوار را سوراخ کردم و در پیش چشمان مردم توشۀ خود را بر دوش گرفته در تاریکی بیرون رفتم.
7 پس به اینطور که مأمور شدم، عمل نمودم و اسباب خود را مثل اسباب سفر به تبعید در وقت روز بیرون آوردم. و شبانگاه شکافی برای خود به دست خویش در دیوار حفر کردم و آن را در تاریکی بیرون برده، به حضور ایشان بر دوش برداشتم.
«ای انسان فانی، توشهای برای رفتن به تبعید آماده کن و در برابر ایشان در روز کوچ کن و به مکانی دیگر برو. شاید بفهمند، اگرچه قومی سرکش هستند. مانند کسیکه به تبعید برده میشود، آماده سفر شو. بار سفرت را در روز ببند و از خانه بیرون ببر تا مردم ببینند و هنگام شب در حضور ایشان دیوار را سوراخ کن و با توشهات از راه آن بیرون برو.