تثنیه 32:10 - مژده برای عصر جدید

¹⁰ «او قوم اسرائیل را در بیابان و در صحرای خشک و سوزان، سرگردان یافت. او مثل تخم چشم خود، از آنها مراقبت کرد و آنها را پناه داد.

هزارۀ نو

¹⁰ «او را در سرزمینی بایر یافت، در بیابان هولناک و بَرَهوتی. در بر گرفتش و بر وی التفات کرد، چون مردمک چشم خویش او را حفظ نمود.

Persian Old Version

¹⁰ او را در زمین ویران یافت. و در بیابان خراب وهولناک. او را احاطه کرده، منظور داشت. و او را مثل مردمک چشم خود محافظت نمود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ او اسرائیل را در بیابان خشک و سوزان یافت، او را در برگرفت و از او مراقبت کرد، و مانند مردمک چشم خود از او محافظت نمود،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ «او قوم خود را در بیابان، در صحرای خشک و هولناک، سرگردان یافت. او را دربر گرفت و مورد لطف قرار داد، و مانند مردمک چشم خود محافظت نمود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ او را در زمين ويران يافت. و در بيابان خراب و هولناک. او را احاطه کرده، منظور داشت. و او را مثل مردمک چشم خود محافظت نمود.

تثنیه 32:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِستر 6:13

او هر آنچه را واقع شده بود، به همسر و دوستان خود گفت. آنگاه همسر و دوستان حکیم وی به او گفتند: «قدرت تو به نفع مردخای کاسته شده. او یهودی است و تو نمی‌توانی بر وی غالب آیی. او به طور قطع تو را شکست می‌دهد.»

مزامیر 107:40

خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.

مزامیر 17:8

مرا مانند چشمان خود محافظت کن و در سایهٔ بالهایت پناهم ده.

امثال 7:2

هرچه می‌گویم انجام بده تا زنده بمانی. تعالیم مرا مانند چشم خودت محافظت کن.

غزل غزلها 8:5

این کیست که بازو به بازوی دلدار خود از صحرا می‌آید؟ در زیر آن درخت سیب، جایی که مادرت تو را به دنیا آورد، بیدارت کردم.

اِشعیا 63:9

درد و رنجشان نجات داد. فرشته‌ای حضور نداشت، آن خود خداوند بود که آنها را نجات داد. محبّت و رحمتش به آنها خلاصی بخشید، همان‌طور که در گذشته همیشه نگه‌دار آنها بوده است.

اِرمیا 13:11

همان‌طور که پارچهٔ کتانی به کمر می‌چسبد، می‌خواستم قوم اسرائیل و یهودا همین‌طور به من بچسبند. من چنین کردم تا قوم من باعث افتخار و ستایش نام من باشند، امّا آنها از من اطاعت نکردند.»

اِرمیا 2:17

ای اسرائیل، خودت باعث این بودی! تو مرا -‌خداوند، خدای خود را- ترک کردی، درحالی‌که من تو را در تمام راه رهبری می‌کردم.

اِرمیا 2:6

آنها به من بی‌اعتنایی کردند، گرچه من ‌آنها را از مصر نجات دادم و آنها را در بیابان و چاله‌های شنی، سرزمینی خشک و خطرناک، جایی که کسی در آن زندگی نمی‌کند و حتّی هیچ‌کس از آنجا گذر نیز نخواهد کرد، رهبری کردم.

حزقیال 16:5

چشمی ‌بر تو دلسوزی نکرد تا از روی محبّت این کارها را برایت انجام دهد. در روز تولّدت از تو بیزار بودند و تو را در بیابان انداختند.

حزقیال 20:36

اینک همان‌گونه که نیاکانتان را در صحرای سینا محکوم کردم، شما را نیز محکوم خواهم ساخت.

هوشع 11:3

این من بودم که به اسرائیل راه رفتن را آموختم و آنها را در آغوش خود پروراندم، ولی آنها ندانستند که من آنها را پرورش دادم.

هوشع 13:5

من بودم که در بیابان خشک و بی‌آب به شما خوراک دادم.

زَکریا 2:12

بار دیگر یهودا ارث ویژهٔ خداوند، در سرزمین مقدّس او و اورشلیم شهر برگزیدهٔ او خواهد شد.

زَکریا 2:8

هرکسی که به شما آزار برساند، در حقیقت به من آزار می‌رساند، زیرا شما مانند مردمک چشم من هستید.» بنابراین، خداوند متعال مرا با این پیام نزد اقوامی که قوم او را غارت کرده‌اند فرستاد.

رومیان 2:18

و ارادهٔ او را می‌‌دانی و به‌سبب اینكه در شریعت تربیت شده‌ای چیزهای عالی را ترجیح می‌دهی

رومیان 3:2

البتّه از هر لحاظ ارزش فراوان دارد، اول آنكه خدا كلام خود را به یهودیان سپرد.

تثنیه 1:19

«طبق امر خداوند خدای خود، از کوه سینا حرکت کردیم و از بیابان وسیع و وحشتناک عبور نموده به کوهستان اموریان رفتیم. وقتی به قادش برنیع رسیدیم

تثنیه 1:31

در بیابان دیدید که چگونه شما را در امنیّت به اینجا آورد؛ مانند پدری که فرزندش را حمل می‌کند.

تثنیه 4:36

او گذاشت تا صدای او را از آسمان بشنوید تا شما را تأدیب کند و در زمین، آتشِ عظیم خود را به شما نشان داد و شما کلام او را از میان آتش شنیدید.