تثنیه 15:2 - مژده برای عصر جدید

² هرکسی که از همسایهٔ اسرائیلی خود طلبی دارد، باید آن را ببخشد. او نباید وام خود را طلب کند، زیرا خود خداوند این قرض را لغو کرده است.

هزارۀ نو

² قانون بخشودگی چنین خواهد بود: هر طلبکار باید وامی را که به همسایۀ خود داده است، ببخشد. او نباید آن را از همسایه و برادرِ خویش مطالبه کند، زیرا بخشودگیِ خداوند اعلان شده است.

Persian Old Version

² و قانون انفکاک این باشد، هرطلبکاری قرضی را که به همسایه خود داده باشدمنفک سازد، و از همسایه و برادر خود مطالبه نکند، چونکه انفکاک خداوند اعلان شده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² هر که از همسایه یا برادر یهودی خود طلبی داشته باشد باید آن طلب را لغو نماید. او نباید در صدد پس گرفتن طلبش باشد، زیرا خود خداوند این طلب را لغو نموده است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² هرکسی که از همسایۀ اسرائیلی خود طلبی دارد، باید آن‌ را ببخشد. او نباید وام خود را طلب کند، زیرا خود خداوند این بخشودگی را اعلام نموده است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² و قانون رهایی از بدهی اين باشد: هر طلبکاری قرضی را که به همسايه خود داده باشد، ببخشد و از همسايه و برادر خود مطالبه نکند، چونکه خداوند رهایی از بدهی را اعلان کرده است.

تثنیه 15:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

نِحِمیا 10:31

اگر بیگانگان در روز سبت یا هر روز مقدّس غلّه یا کالای دیگر برای فروش بیاورند، از ایشان نخواهیم خرید. هر هفت سال یک‌بار زمین را نخواهیم کاشت و همهٔ قرضها را خواهیم بخشید.

اِشعیا 58:3

مردم می‌پرسند: «اگر خداوند توجّهی ندارد، چرا ما باید روزه بگیریم؟ اگر او اعتنایی ندارد، چرا ما باید بدون غذا زندگی کنیم؟» خداوند به آنها می‌گوید: «حقیقت این است که شما در همان وقتی‌که روزه می‌گیرید، به فکر منافع خود می‌باشید و به کارگران خود ستم می‌کنید.

مَتّی 6:12

خطاهای ما را ببخش، چنانکه ما نیز خطاکاران خود را می‌بخشیم.

لوقا 7:42

چون هیچ‌یک از آن دو نفر چیزی نداشت كه به او بدهد، طلبكار هر دو را بخشید. حالا کدام‌یک از آن دو او را بیشتر دوست خواهد داشت؟»

تثنیه 15:1

«در پایان هر هفت سال، باید وامهای بدهکاران خود را ببخشید.

تثنیه 15:3

اگر یک نفر بیگانه از شما قرض گرفته باشد، می‌توانید قرض خود را پس بگیرید؛ امّا هرگاه کسی از قوم خودتان به شما مقروض باشد، نباید آن را مطالبه کنید.

تثنیه 31:10

و به آنها فرمود: «در پایان هر هفت سال، یعنی در سالی که قرض‌ها بخشیده می‌شوند، هنگام عید خیمه‌ها و

یعقوب 2:13

چون خدا بر كسی که رحم نكرده، رحیم نخواهد بود، ولی همیشه رحمت بر داوری چیره خواهد شد.