۲سموئیل 19:4 - مژده برای عصر جدید

⁴ پادشاه روی خود را پوشاند و با صدای بلند گریه کرد و گفت: «آه ای پسرم، ابشالوم! وای پسرم، ابشالوم!»

هزارۀ نو

⁴ پادشاه روی خود را پوشانید و به آواز بلند فریاد زد: «ای پسرم اَبشالوم! ای اَبشالوم! ای پسرم! ای پسرم!»

Persian Old Version

⁴ و پادشاه روی خود را پوشانید و پادشاه به آوازبلند صدا زد کهای پسرم ابشالوم! ای ابشالوم! پسرم! ای پسر من!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ پادشاه صورت خود را با دستهایش پوشانده بود و به تلخی می‌گریست و می‌گفت: «ای پسرم ابشالوم، ای پسرم ابشالوم، ای پسرم!»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ پادشاه روی خود را پوشاند و با صدای بلند گریه کرد و گفت: «آه ای پسرم، اَبشالوم! وای پسرم، اَبشالوم!»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ و پادشاه روی خود را پوشانيد و پادشاه به صدای بلند صدا زد: ‌«ای پسرم اَبشالوم! ای اَبشالوم! پسرم! پسرم!

۲سموئیل 19:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 14:1

چون یوآب پسر صرویه فهمید که پادشاه شوق بسیاری برای دیدن ابشالوم دارد،

۲سموئیل 15:30

داوود درحالی‌که گریه می‌کرد پای برهنه و سر پوشیده به فراز کوه زیتون بالا رفت. همهٔ همراهان او هم سرهای خود را پوشانده بودند و به دنبال او می‌رفتند و می‌گریستند.

۲سموئیل 18:33

پادشاه بسیار غمگین شد و به اتاق بالای دروازه رفت و گفت: «ای فرزندم، ابشالوم، ای پسرم، ابشالوم! ای کاش من به جای تو می‌مردم! ای ابشالوم، فرزندم، پسرم!»

۲سموئیل 19:3

سربازان همه به آرامی وارد شهر شدند، مانند سپاهی که شکست خورده باشد.

۲سموئیل 19:5

آنگاه یوآب به کاخ پادشاه آمد و به او گفت: «امروز تو همه را خجالت دادی. همین مردم بودند که زندگی تو، پسران، دختران، زنان و صیغه‌‌هایت را نجات دادند.