Da wa oyaka bóktan we yalkomólórr wagó, “Ma ini pokom gaodó kümtina, a kokrrap ngyabenóm koke, mobankü. Ma mórrelóm koke kümtina, akó mankü nidi gazirrdako, ibü kolae bainüm koke, a ma wa wirri gyagüpitótókóm katoa dümdüm ne klame morroal amzyatóm. Zitülkus ma ini pokom kümtina,
Yesu ibüka bóktanórr wagó, “E umul-kókakla e larógóm batodakla! E ia gaodómamli ene müp ódódóm, ka ne müp ódódóm kaindóla?” I bóktan yalkomórri wagó, “Ki gaodómamli.”
Yesu ibüka bóktanórr wagó, “E umul-kókamli e larógóm batodamli. E ia gaodómamli ene müp ódódóm, ka ne müp ódóddóla? Da e ia gaodómamli ene wirri azidüdü bangrinüm, ka ne azidüdü bangrinüm kaindóla?”
Aibwób babul ene kakóm, zoreta tóba blaman elklaza we dakasurr darrpan pokodó, da we bupadórr ama darrü aibwób kantrridü. Wa olazan yarilürr, tóba mani kókó popa elklazadó kolae ninóp.
A ma ene pyórr aupürrün kau kupo emkóla ene darrpan olom, ma moba olombóka noan ngiliandóla, basirrdü nótó tübzile, enana wa marü mani popa kwatódó agól koldó kolae ninóp!’