Kae kua māfuli atu ia Iehu ki ona tua ma lea vē atu ki a Petelu, “Hātani, fano kehe koe ma au! Ko koe kua fai ma fakalavelave ki a te au, auā ko ō manatu e hē mai te Atua, kae ni manatu fakatetagata.”
Kāfai la te mālō o Hātani e fevaevaeaki ma tauai miha lava ki lātou, e vēhea la ona mafai ke tūmau? E lea koutou e mafai ke tuli e au nā tēmoni ki fafo ona e fōki mai e Pelehepulo te pule kia te au.
“Himona, Himona! Kikila, kua ia Hātani te fakatagaga mai te Atua ke ia tofotofoa ai koutou uma, ma tuku kehekehe nā tino lelei mai nā tino kino, e vē oi tuku kehekehe e te faifatoaga te haito mai te atigi haito.
Ko te taimi na tago ai ia Iuta ki te mea falaoa, ko te taimi foki tēnā na ulu ai ia Hātani ki a te ia. Kua lea atu ki ei ia Iehu, “Fai vave loa tau mea e tatau ke fai!”
Ka fakapupula e koe o lātou mata ma liliu kehe ki lātou mai te pōuliuli ki te mālamalama, mai te pule a Hātani ki te pule a te Atua, kae ke kavea ai to lātou fakatuatua mai ki a te au ma mea ka fakamāgalo ai a lātou agahala, ma kavea ai ki lātou ma vāega o tagata kua filifilia e te Atua.’
Oi lea atu ai ia Petelu ki ei, “Anania, he ā te kua fakataga ai e koe ia Hātani ke pule ki a te koe ma kua pepelo ai koe ki te Agaga Paia, i te kua kē tāofia o he vāega o te tupe na maua mai i tō fenua?
Nahe tetekea e tētahi tētahi, vaganā ai e mālilie muamua koulua ke fai vēnā mo he vāitaimi, kae ke mafai ai ke fakafano houlua taimi i te tatalo; oi kua toe kāmata ai nā hokotaga fakaulugālī. I te auala tēnei, ka hē mafai ai koutou ke fakaohoohogia e Hātani ona kua hē ia te koutou te loto onohai.
Kae ke tāofiofi ai au ke nahe hona mimita ona ko te lahi o nā mea mānanaia na kitea e au, na tuku mai ai ki toku tino he tauale tīgāina, ke galue e vē he kavefekau e a Hātani, ke fai ma fakahoehā ma ke nahe hona fiafia ai au.
Ke mautū te koutou fakatuatua ma teteke ki ei, auā e koutou iloa ko nā uho Kelihiano o koutou i te lalolagi kātoa, e maua foki i nā puapuagā e vē ko koutou.