“Taku mai ake ki a te ki mātou pe ko āfea te ka tupu ai te mea tēnei, ma pe ko he ā foki he fakailoga ke iloa ai e ki mātou kua tāli pa ki te taimi e fakataunuku ai nā mea iēnei?”
Oi lea atu ai ia Iehu, “Koutou ke mataala kae ke nahe fakahehēa ai koutou; auā e tokalahi nā tino ka ōmamai i toku igoa, ma lea vē atu, ‘Ko au ko te Mehia!’ ma, ‘Kua pa ki te taimi!’ Kae ia koutou nahe mulimuli ki ei.
Ia koutou nahe fakahehēa e he tino i ni kupu e hēai ni uiga; ko nā mea iēnei te ka pakū ai te tōkahā o te Atua ki luga o ki lātou e hē uhitaki ki a te ia.
Kikila lelei la kae ke nahe fakavaleagia koutou e he tino i te poto pepelo fakatetagata e hēai he aogā, tēia e hau mai nā akoakoga tuku fakaholo a tagata ma agaga e pūlea te vāteatea, kae hē mai ia Keliho.
Nahe fakatagagia lele e koutou he tino ke ia fakahehēa koutou i ho he mea. Auā ko te Aho ka hē pa mai heiloga kua taunuku te fou a tagata ki te Atua ma hula mai te Tino Kino, tē e iku lava ki heoli.
Te kau uho pele, koutou nahe talitonu ki nā tino uma e lea e ia te ki lātou te Agaga, kae hukehuke lelei ma hakili ke koutou iloa pe ko te agaga e ia te ki lātou e mai te Atua. Auā e tokalahi ia pelofeta pepelo kua olo ki itū kehekehe o te lalolagi.