Kua uma te fai o a lātou mea fakatauemu ki a Iehu, oi toe ui kehe ai e ki lātou te kofu tatao lanu violē na ki lātou fakakofua ai, kae toe fakakofu lava i ona kofu. Oi takitaki ai e ki lātou ki fafo ke fakahātaulo.
Kua teka atu ni nai aho, oi fakaputu uma ai e te kimuli ana mea, ma faimalaga atu ai ki he fenua mamao. Na ola i kinā, i he ōlaga hē taupulea, ma fakamāumau ai e ia ana tupe.
Kua vāgana atu ia Iehu ki ona hoko, “E i ei he tino maukoloa nae i ei hana kaukauna nae pule i te kikilaga o ana meatōtino. Kua logotala te tino maukoloa, ko ana tupe e fakamāumau e tana kaukauna pule.
“Ho he tamāloa e tatala e ia tana āvaga kae fakaipoipo ki hētahi fafine, kua agahala ia i te mulilua; ma ko te tamāloa e fakaipoipo ki he fafine kua tatala tana āvaga, kua agahala ia i te mulilua.
Ko te fafine e kofu i he kofu violē kukula mālohi ma e teuteu tona tino i nā mea aulo, nā fatu mānanaia taugatā, ma nā pēnina. E i tona lima he ipu aulo e tumu i nā mea kino ma te hē mamā na maua e ia e ala i ona tuinanauga ki te tino.
ma lea vē, “Oi hāloa! Oi hāloa! Te kakai takutakua! Te kakai takutakua nae māhani kofu i nā kofu e fai i te kie vavae lanu violē ma kukula mālohi, ma teuteu tona tino i nā mea e fai i te aulo, nā fatu mānanaia ma te taugatā, ma nā pēnina!
Fai ni mea e lahi ke tīgāina ma fakanoanoa ai ia, ke vē foki lava ko te lahi o tona fāfia ki tona tamaokāiga. Auā e lea vē ifo lava ki a te ia i tona loto, ‘Ko au he tupu fafine e nofo i kinei i toku nofoāliki! Ko au e hē ko he fafine kua oti tana tāne! Ka hē maua lele au i te fakanoanoa!’