“Kae kua lea vē atu ia Apelaamo, ‘Toku ataliki, e manatua e koe, i tō ōlaga kātoa, na maua e koe nā mea lelei uma lele, kae maua e Lahalo nā mea e kino. Kae nei, kua fiafia ia Lahalo i kinei, kae maua koe i nā tīgā.
Oi lea atu ai ia Iehu, “Koutou ke mataala kae ke nahe fakahehēa ai koutou; auā e tokalahi nā tino ka ōmamai i toku igoa, ma lea vē atu, ‘Ko au ko te Mehia!’ ma, ‘Kua pa ki te taimi!’ Kae ia koutou nahe mulimuli ki ei.
Ia koutou lele nahe fakahehēagia. Kāfai he tino o koutou e manatu ko ia e poto i nā mea o te lalolagi nei, e tatau i te tino tēnā ke kavea ma vale, kae ke poto moni ai ia.
E hē koutou iloa ko nā tino āmio kino, e hē mafai ke fai mo ki lātou te Mālō o te Atua? Ia koutou la i na fakahehēa; ko nā tino fai āmio mātagā, pe ifo ki tupua, pe mulilua, pe ko nā tamāloa e nanau ki nā tino o iētahi tamāloa,
Ke manatua e koutou, ko te tino e taigole ana fatu e totō, ka vēnā foki oi taigole na fua e ia helehelea; ka ko te tino e lahi ana fatu e totō, ka vēnā foki oi lahi na fua e ia helehelea.
Ia koutou nahe fakahehēa e he tino i ni kupu e hēai ni uiga; ko nā mea iēnei te ka pakū ai te tōkahā o te Atua ki luga o ki lātou e hē uhitaki ki a te ia.
Nahe fakatagagia lele e koutou he tino ke ia fakahehēa koutou i ho he mea. Auā ko te Aho ka hē pa mai heiloga kua taunuku te fou a tagata ki te Atua ma hula mai te Tino Kino, tē e iku lava ki heoli.
Kāfai he tino o koutou e manatu ko ia ko he tino tāpuaki ki te Atua kae hē tāofiofia tona laulaufaiva, e hēai lele he aogā o tau tāpuakiga, ma e fakahehē lava koe e koe.
Na lea atu ki a te koutou, “Kāfai e pa mai nā toe aho, ka ōmamai nā tino ma taufakalili atu ki a te koutou, nā tino e pūlea o lātou ōlaga e o lātou lava tuinanauga hē pūlea.”