auā ko o lātou māfaufau e vālelea, ma kua poloka e ki lātou o lātou taliga, ma tapuni o lātou mata. Anei ake e kitea e o lātou mata, ma lagona e o lātou taliga, ma mālamalama o lātou māfaufau, ma liliu mai ki a te au, e kō fakamālōlōa ki lātou.’
E takutino atu e au ki a te koutou te meamoni; e hau te taimi — kua i kinei te taimi tēnā — ka lagona ai e tagata oti te leo o te Ataliki o te Atua, ma ko nā tino e fakalogo ki ei, ka ola ki lātou.
Ko te tokalahi o tagata nae mulimuli ki a Iehu, na ki lātou lagona atu te mea tēnei, oi lea vē ai, “Kai te faigatā ātili o tēnei akoakoga. Ko ai te fia fakalogo ki ei?”
Kua tali mai ki lātou, “Ko ki mātou ko nā lāpuna o Apelaamo, ma e hēki faia lele ki mātou ma pologa a he tino. He ā la te lea ai koe vē, ‘Ka maua e koutou te haolotoga’?”
Kua tali mai ki lātou, “Ko te tamana o ki mātou ko Apelaamo.” Kua tali atu ia Iehu, “Anei ake koutou ni fānau moni e a Apelaamo, e koutou faia te mea na fai e Apelaamo.
“Kai koutou te loto makaka!” Kua toe lea atu ia Hetefano, “Ko outou loto kua vē ko nā loto o tagata fakapaupau! Ko koutou te fakataliga tutuli ki te fekau a te Atua! E vē lava koutou ko nā tupuna o koutou: ko koutou foki kua teteke pea lava ki te Agaga Paia.