Pompakita 14:7 - Kaili Ledo7 Notesamo ia ante suara namangga, “Bilamo Alatala, bo tesamo kaogeNa! Apa nakavamo tempona Alatala mombatangara manusia! Petupumo nte Alatala anu nompajadi langi, tana bo tasi bo pura-pura mata nu uve!” အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
“Nemo! Nee mpuu rasombamiu kami! Kami hii manusia biasa nasimbayu mpo komiu! Kami nakava ri sii mompatolele Kareba Belo ka komiu ala komiu mompalaisi kabiasamiu anu ledo naria gunana, evamo nombasomba viata-viata. Komiu kana metupu nte Alatala anu natuvu sampe ri kasae-saena. Iamo nompajadi langi, tana, tasi, bo pura-pura isina.
Tona ledo nosisani nte Komiu narau bo nangeva Komiu. Tapi nakavamo gantana Komiu mompopakita rau nu raraMiu ka ira. Nakavamo gantana Komiu mombatangara tona namate. Bo nakava munimo gantana Komiu mombadekei tambo ka batua-batuaMiu, haitumo, nabi-nabi anu nompasimbayu tesaMiu, bo ka pura-pura todeaMiu, ira anu nombabila Komiu, nau tona biasa, nau tona naoge katuvuna. Nakavamo gantana Komiu mombahuku tona anu nompakaropu manusia ri dunia hitu.”
Ira mombakamburaka sovu ntana ri balenggara sabana kasusa rarara. Ira mantete motumangi bo manguli, “Oranga! Oranga! Nandasa mpuumo tupu ngata mbaso moitu! Lako ri kakalumana ntupu ngata Babel haitu, pura-pura tona naria kapalana rarantasi najadi nakalumanamo. Tapi peintamo! Aga riara sajaa naropu sangganimo pura-pura kakalumanara haitu!”