13 समुद्र उहिँम रहल मुवलहुँकन देडारल, ओ मृत्यु ओ पाताल फे हुँकन्हम रहल मुवलहुँकन देडर्ल। हुँकन्हक सबजन्हक आपन-आपन काम अनुसार न्याय हुइलन।
टुह्र कफर्नहुमक मनै, का टुह्र आकाशसम उच्च पारजैबी कैक सोँचरख्लो? टुह्र त पातालम खेद्वापैनेबाटो। काकरकि टुन्हक बीचम करल शक्तिशाली काम सदोम सहरम कर्लसे, आम्हीसम उ सहर पलरने रह।
मै मनैयक छावा आपन परमेश्वर बाबक महिमम स्वर्गदूतन्हकसँग अइम, ओ हरेक मनैयह वाकर काम अनुसारक इनाम देहम।
सबसे पाछ नाश पारजैना शत्रुजुन मृत्यु हो।
जिटीह रहुइया मैहे हुइटुँ। मै मुवल रनहुँ, तर आब सड्डभरिक लाग जीवित होरनु, मृत्यु ओ पातालक साँचा म्वार हाँठम बा।
वाकर पाछ लग्ना सबजहन मै खतम करम ओ सबजन्हक मनसाय ओ चाहना देखुइया ओ जनुइया मै हुइटुँ कैक सब मण्डली बुझ्नेबाट। टुह्र सबजहन आपन-आपन काम अनुसार मै इनाम देहम।
मै छुटी ओ बरा सब मुवलहुँकन सिंहासनक सामनेम ठह्र्याइल देख्नु। ओ धेर किताब बिठ्नाइल रह, और एकठो किताब फे बिठ्नाइल मै देख्नु, जौन जीवनक किताब हो। उ किताबम लिखल अनुसार, हुँकन्हक काम अनुसार मुवलहुँकन्हक न्याय कैजाइटह।
मृत्यु ओ पाताल अग्नि-कुण्डम फाँक्गैल। यी अग्नि-कुण्ड द्वासर मृत्यु हो।
हुँकन्हक आँखिक सब आँस उहाँ पोँछदेहुइयाबाट। आबठेसे कौनोजहन मुव नैपरहीन। कौनोजहन शोक ओ दुःख मान नैपरहीन। काकरकि पैल्हक सब बात बितगैल्।”
मै हेर्नु! हल्का हड्यार रङ्गक एकठो घोर्वा देखपरल। वाकरम सवार हुउइयक नाउँ “मृत्यु” रह ओ पाताल फे वाकर पाछ-पाछ लागलरह। हुँकन लडाइँ, अनिकाल, महामारी ओ जङ्गली जनावरद्वारा एक चौथाइ भाग नाश कर्ना अधिकार देगैल् रह।