23 यी सक्कु खराब चिज मनैयक मनमसे अइठा ओ ओहीह अशुद्ध बनैठा।”
23 यी सक्कु बात तुहुरिन्के भित्तरसे निकरत, और यहे तुहुरिन्हे अशुद्ध बनाइत।”
असिन कुछु खैना चिज नैहो, जौन बाहरसे भित्तर पैँठ्क मनैन अशुद्ध बनैठा, तर मनैन्हक मनमसे बाहर निक्रना चिजले हुँकन अशुद्ध बनैठा।
तब येशू हुँकन कल, “का टुह्र आम्हीन अबुझ बाटो? खैना चिजले मनैन अशुद्ध बनाए नैस्याकट् कैक नैजन्टो?
तब उहाँ कल, “मनमसे निक्रना चिज मनैन अशुद्ध बनैठा,
व्यभिचार कर्ना, ल्वाभ कर्ना, खराबी कर्ना, छलकपट कर्ना, छट्टैना-मट्टैना, बिह्र मुना, बदनाम कर्ना, ओ घमण्डी ओ मूर्ख हुइना।
तबदोस्र येशू उहाँसे टुरोस क्षेत्रम गैल। उहाँ पुग्टीकि, येशू एकठो घरम पैँठगैल। उ ठाउँम गैलक कुई फे थाहाँ नैपाए कना येशूक चाहना रलहन, तर फे मनै थाहाँ पाडर्ल।
परमेश्वरक मन्दिरह नाश करुइया जेहीह फे परमेश्वर नाश करुइयाबाट। काकरकि परमेश्वरक मन्दिर पवित्र रठा, ओ उ मन्दिर टुह्रहे हुइटो।
शुद्ध मन रहल मनैन्हक लाग सब चिज शुद्धह रठा। तर भ्रष्ट मन रहल ओ विश्वास नैकर्ना मनैन्हक लाग कुछु चिज फे शुद्ध नैरहट्, काकरकि हुँकन्हक मन ओ विवेक जो भ्रष्ट रठन।
टुन्हक बीचम सुटुक्क घुसल यी मनै ओस्तहेँ बाट। हुँक्र आपन सपनक पाछ लाग्क आपन शरीरह फुहर बनैठ, परमेश्वरक अधिकार इन्कार कर्ठ, स्वर्गीय प्राणीन्हक अपमान कर्ठ।