12 तर येशू, “आबठेसे ‘मै के हुइटुँ’ कना बात बोल्बो-बोल्बो जिन करहो,” कैक हुँकन कर्रसे हप्कैल।
12 पर येशू भूत्वनहे कड़ा चेतावनी देलाँ, “मनैनहे ना बतैहो कि मै के हुइतुँ।”
तर उहाँ हुँकन यी विषयम कौनोजहनसे कुछु जिन बटोइहो कैक चेताउनी देल।
येशू ओहीह कल, “हेरो, यी बात किहुह जिन कहहो। बेनसे पूजारीकठे जाक अपन्हेह देखाओ ओ अप्न चोखैलक बात मनैन्हक आघ साबित कराइक लाग मोशक व्यवस्था अनुसार बलि चह्राओ।”
तबदोस्र हुँक्र देख्ना होगैल। येशू हुँकन कर्रा आज्ञा देल, “हेरो, यी बात कौनोजहन जिन बट्वैहो।”
तर येशू ओहीह असिक हप्कैटी कल, “चूप लाग्! वाकरमसे निकर्!”
उहब्याला येशू कैयौ मेह्रिक रोगले सँताइल मनैन चोखैल, ओ धेर भूतन निक्रैल। येशू भूतन ब्वाल नैदेल, काकरकि हुँक्र उहाँह “ख्रीष्ट हुइट” कैक चिह्न्रख्लह।
ऊ धेर दिनसम अस्तह कर्टिरहल। तब पावल दिक्क मन्ल ओ उ कमारीकओर घुम्क भूत्वह कल, “येशू ख्रीष्टक नाउँम मै टोहीह आज्ञा देहटुँ, वाकरमसे निकर।” अत्रा कटीसाइट् उ भूत्वा निकर्क गैगिल्।