42 तबहेँ उ मनैया कोररोगसे चोखागैल्।
42 तब्बेहेँ ओकर कोढ़ रोग ओकरमेसे हटगैलिस, और ऊ चोखागिल।
तब येशू हुँकहीन कल, “हेरो बाबु, टुँहार विश्वास भारी बा। टुँहार कहलअस ह्वाए।” तबहेँ हुँकहार छाई चोखागैली।
तब येशू हुँकहार पञ्ज्र गैल, ओ हाँठ पकर्क हुँकहीन उठैल। तबहेँ ऊ चोखागैली ओ उहाँहुँकन्हक मानमर्जाट् करलग्ली।
यी बात सुन्क येशूह स्वाग लग्लन, तब उहाँ वाकरम हाँठ ढैक कल, “मै चाहटुँ, टुँ चोखाजाओ।”
तबदोस्र येशू उ मनैयह बिदा देटी कर्रा आदेश देक कल,
छुटीकि हुँकहार रगत बह छोर्लिन् ओ आपन घिनाहुन समस्यमसे चोखाइल अनुभव कर्ली।
किसान हङ्गेह सफा करअस मै टुँहन कहल वचनले टुह्र पैल्हहेँ शुद्ध होरलो।