1 येशू पर्वत्वमसे टर ओल्हाइबेर मनैन्हक भारी भीड उहाँक पाछ लागल।
1 येशू पहाड़मेसे उतरके सेक्लाँ ते बरवार भीड़ हुँकार पाछे लागगिल।
आपन विरोधम सरसल्लाह करट कैक थाहाँ पैल त येशू उहाँसे गैगिल। धेर जन उहाँक पाछ लग्ल, ओ उहाँ आपन पाछ लगुइयन्हक बीचम रहल बेरम्हेन चोखैल।
तब मनैन्हक भारीभारी भीड नाङ्गर, लुल, आन्धर, लाट ओ और धेर बेरम्हेन लेक उहाँकठे अइल। हुँक्र उ सबजहन उहाँक आघ ढैदेल ओ उहाँ सबजहन चोखादेल।
मनैन्हक भारीभारी भीड उहाँक पाछ-पाछ लग्लन, ओ उहाँ बेरम्हेन चोखैल।
तबदोस्र उहाँहुँक्र यरीहो सहरओर्से जाइबेर, मनैन्हक भारी भीड उहाँहुँकन्हक पाछ लागल।
असिक उहाँक पाछ भारी भीड लग्लन। उ मनै गालील क्षेत्रक, डेकापोलिसक, यरूशलेम सहरक, यहूदिया क्षेत्रक ओ यर्दन लद्यक उपारीक रलह।
काकरकि उहाँ शास्त्रीन्हकअस नाहीँ, तर पूरा अधिकारसे सिखाइट्।
येशू आपन आञ्जरपाञ्जर मनैन्हक भारी भीड देख्ल त आपन चेलन “ले आब हम्र समुद्रक उपार जाई” कैक कल।
उ ब्याला एकठो कोररोग लागल मनैया आक उहाँक पाउ पर्टी कहल, “प्रभु, अप्न चहबी कलसे महीह चोखाइ सेक्नेबाटी।”
तबदोस्र येशू आपन चेलन्हकसँग समुद्रओर गैल। तब गालीलसे मनैन्हक भारी भीड उहाँक पाछ लग्लन।
उ दिनसे येशूक बयान झन् फैल्लन। तबसे झन् धेर मनै उहाँक शिक्षा सुन ओ चोखाए आइँट्।