7 ओ बजारम मनै हुँकन ‘अभिवादन’ करल ओ ‘गुरु’ कहल चहठ।
7 बजारमे मनै ओइन्हे आदरसे नमस्कार करिँत् कना ओइने चहथाँ। और मनैनसे गुरुजी कहल रुचैथाँ।
“मै यी जमानक मनैन केहीसे तुलना करुँ? यी त बजारम खेल्ना छोटी-छोटी लर्कापर्काअस बाट, जे आपन सङ्घरेन सोर निकार्क कठ,
“तर टुँहन कुई फे ‘गुरु’ जिन कह, काकरकि टुन्हक ‘गुरु’ त एक्कठो बाट, ओ टुह्र सबजन दादुभाइअस बराबर बाटो।
उहाँह पक्रादेहुइया यहूदा पुछल्, “गुरुजी, का उ मनैया मै हुइटुँ?” उहाँ ओहीह कल, “टुँ त हुइटो।”
ऊ तुरुन्त येशूकठे जाक “गुरुजी, प्रणाम” कहल ओ उहाँक गाल चुमल्।
येशू ओहीह पुछ्ल, “टुँहीन का चाहल?” ऊ कहल, “गुरुजी, मै देख्नाहा हुइ चाहटुँ।”
रूख्वह येशूक कहल बात समझक पत्रुस कल, “गुरुजी, हेरी! अप्नक सरापल् रूख्वा त सुख्गैल्।”
सिखैना क्रमम येशू कल, “शास्त्रीनसे होसियार रहो। हुँक्र धर्मकर्म कर्ना झुहार पहिरण पहिरक यिहँरउहँर घुम्ठ, ओ बजारम मानसम्मान पाइ चहठ।
असिक हुँक्र उहाँ पुग्ल त, यहूदा येशूकठे जाक “गुरुजी” कहल ओ उहाँक गाल चुमल्।
तब पत्रुस प्वाक्क बोल्ल, “गुरुजी, हम्र यिहाँ रलक बरा मजा हुइल्। यिहाँ हम्र तीनठो झोँप्री बनाई, एकठो अप्नक लाग, एकठो मोशक लाग, ओ एकठो एलियक लाग।”
“टुह्र फरिसीन धिक्कार बा! टुह्र सभाघरम मुख्य-मुख्य आसनम बैठ ओ बजारम मनै टुँहन अभिवादन करल चहठो।
येशू घुम्क हेर्ल, ओ हुँकन पाछ-पाछ आइट् देख्क हुँकन पुछ्ल, “टुह्र का चाहटो?” हुँक्र उहाँह कल, “रब्बी” (याकर अर्थ हो, गुरुजी), “अप्न कहाँ रठी?”
नथानेल उहाँह कल, “गुरुजी, अप्न परमेश्वरक छावा हुइटी, अप्न त इस्राएलक राजा हुइटी।”
चेलाहुँक्र कल, “गुरु, टनिक्क दिन आघ यहूदीहुँक्र अप्नह पत्थ्रले मार्क मुवाइ ख्वाजटलह। का फेदोस्र अप्न उहँ जाइ ख्वाजटी?”
येशू हुँकहीन कल, “मरियम!” ऊ उहाँकओर घुम्क हिब्रू भाषम कली, “रब्बोनी!” याकर अर्थ “गुरुजी!” हो।
एक रात ऊ येशूकठे आक कल, “गुरुजी, परमेश्वर हमन सिखाइक लाग अप्नह पठैलह। यी बात हमन थाहाँ बा। यदि परमेश्वर साथ नैदेल कलसे, अप्नक करल अचम्मक चिन्ह कुई फे कर नैस्याकट्।”
उहओर्से यूहन्नक चेलाहुँक्र हुँकाहारठे आक कल, “गुरुजी, सुनी! यर्दन लद्यक उपार अप्नकसँग एकठो मनैया रलह। उहाँक बारेम अप्न गवाही देलही। आब उहाँ बप्तिस्मा देहट ओ सबजन उहाँकठे जाइट।”
उह समयम चेलावँ उहाँह खैना चिज देटी “गुरुजी, कुछुकुछु खाई” कैक बिन्ती करटलह।
हुँक्र उहाँह समुद्रक उपार भेँटैल त पुछ्ल, “गुरुजी, अप्न यिहाँ कब अइलही?”
उहाँक चेलाहुँक्र उहाँह पुछ्ल, “गुरुजी, के पाप करल त यी मनैया आन्धर जन्मल्? याकर डाई-बाबा, कि यी अपन्हे?”