42 आगीक भट्टीम फाँकदेहीँ। हुँक्र उहाँ दुःखले दाँत पिस्टी रुवाबासी कर्टिरहीँ।
42 और स्वर्गदूतनके ओइन्हे आगिक भट्ठीमे फेँकादिहीँ। वहाँ मनै रुइहीँ और कष्टमे दाँत किचकिचैहीँ।
ओ आगीक भट्टीम फाँकदेहीँ। हुँक्र उहाँ दुःखले दाँत पिस्टी रुवाबासी कर्टीरह्हीँ।”
“तब राजा आपन सेवकहुँकन आदेश देल, ‘वाकर हाँठ-ग्वारा बाहान्क ओहीह बाहर अन्धकारम फाँकदेओ, जहाँ मनै दुःखले दाँत पिस्टी रुवाबासी कर्टीरह्हीँ।’”
“तबदोस्र मै आपन बाउँओर रहल मनैन कहम, ‘टुह्र परमेश्वरक सराप परल मनै हुइटो। यिहाँसे चलजाओ! शैतान ओ वाकर दूतन्हक लाग तयार पारल कबु नैबुट्ना आगीम जाओ।
ओसैना सुपा उहाँक हाँठम बाटन। उहाँ अनाज ओसाक बखारीम ढरहीँ ओ भुसजुन कबु नैबुट्ना आगीम जरादेहीँ।”
तर स्वर्गक राज्यम रहपर्ना इस्राएलीहुँक्रजुन बाहर अन्धकारम फाँकजैहीँ, ओ उहाँ मनै दुःखले दाँत पिस्टी रुवाबासी करहीँ।”
“तब टुह्र अब्राहाम, इसहाक, याकूब ओ सब अगमवक्तन परमेश्वरक राज्यम देख्बो तर टुह्र अपन्हेजुन बाहर लब्डाजैबो, त दाँत किटकिटैटी रुवाबासी कर्बो।
ऊ फे परमेश्वरक क्रोधक खोर्यम कुछु नैमिलाक तयार पारगैल उहाँक क्रोधक कर्रा मद पिने बा, ओ सारा पवित्र स्वर्गदूत ओ पठ्रूक सामुन्नेम आगी ओ गन्धकम यातना पैनेबा।
तब उ जनावर ओ वाकर उपस्थितिम अचम्मक चिन्ह देखैना झूटा अगमवक्ता दुनु पक्राउ पर्ल। असिन अचम्मक कामसे उ झूटा अगमवक्ता उ पशुक छाप लेना ओ मूर्तिपूजा करुइयन छल कैरख्लहा। उ दुनु जन बर्टिरहल गन्धकक् आगीम जिटीह फाँक्गैल।
जाति-जातिक मनैन छल्ना दुष्ट शैतान आगी ओ गन्धकक् कुण्डम फाँक्गैल्, जहाँ उ जनावर ओ झूटा अगमवक्ता फाँक्गैल् रलह। हुँक्र उहाँ रातदिन सड्डभर यातना भोग्टीरनेबाट।
तर डरप्वाँकहुँक्र, धोखेवाजहुँक्र, घिनलग्टिक काम करुइयन, ज्यानमाराहुँक्र, व्यभिचारीहुँक्र, मन्त्रतन्त्र करुइयन, मूर्तिपूजा करुइयन ओ झूट बोलुइयन यी सबजन आगी ओ गन्धक दन्कना कुण्डम फँक्वापैहीँ। यी द्वासर मृत्यु हो।”
उ तोरैँया अतल कुण्ड ख्वालल् ओ बराभारी भट्टीमसे धूवाँ निक्रल अस उहिँमसे धूवाँ निक्रल ओ उ धुवँक कारण दिनक ज्योति ओ आकाश फे कर्या हुइल्।