40 “जसिक सोहुँ जम्मा कैक आगीम जराजैठा, ओसहेँक यी संसारक अन्त्य फे हुइनेबा।
40 जसिके सोहुँहे उँखारके आगीमे भसम करजाजाइत, संसारके अन्त्यमे फेन ओस्तेहेँ हुई।
कुई मै मनैयक छावक विरोधम बोली कलसे, ओहीह क्षमा देजाई, तर पवित्र आत्मक विरोधम बोलुइयह यी युगम ओ अइना युगम फे क्षमा नैदेजैने हो।
कँटाहा जग्गम परल बीया कलक ओसिन मनै हुइट: हुँक्र परमेश्वरक राज्यक बारेम वचन त सुन्ठ, तर यी जीवनक चिन्ताफिक्री ओ धनसम्पत्तिक ल्वाभलालचले हुँकन्हकम वचनह उट्मुटादेठा। उहओर्से हुँकन्हकम फारा नैफरट्।
सोहुँक बीया बुउइया शत्रुजुन शैतान हो। बाली कट्ना समय कलक यी संसारक अन्त्य हुइना दिन हो, ओ बाली कटुइयनजुन स्वर्गदूतहुँक्र हुइट।
यी संसारक अन्तिम दिनम अस्तह हुइनेबा। स्वर्गदूतहुँक्र आक धर्मी मनैन्हक बीचमसे दुष्ट मनैन अल्गैहीँ,
येशू जैतून पर्वत्वम रहबेर उहाँक चेलावँ एकान्तम उहाँकठे आक पुछ्ल, “कही गुरु, यी घट्ना कैह्या हुई, अप्न फेदोस्र अइना ओ यी संसारक अन्त्य हुइना चिन्ह का रही?”
ओ मै टुँहन देहल सारा आज्ञा हुँकन पालन कर सिखाओ। मै संसारक अन्त्य हुइना दिनसम फे टुन्हकसँग पलरहुइयाबाटुँ।”
हमन चेताउनी देहक लाग हुँकन्हकम यी सब घट्ना हुइलन। ओ यी बात हम्र अन्त्यक दिनम जिउइयन सिखाइक लाग धर्मशास्त्रम लिख्गैल् हो।
नकि त संसारक उत्पत्ति हुइलठेसे उहाँह घरी-घरी दुःख भ्वागपर्ने रलहन। तर यी युगक आखिरी दिनम उहाँ सड्डक लाग एकचो अइल ओ पापह हटाइक लाग अपन्हे बलिदान हुइल।