28 “गम्हिर भर्वा बोक्क डट्करल मनै, म्वारठे आओ। मै टुँहन आराम देहम।
28 हे सक्कु मिच्छाइल और बोझसे दबल मनै, मोरिक थेन आऊ, मै तुहुरिन्हे विश्राम देहम।
म्वार जुवा बोको ओ महीसे सिखो, काकरकि मै दयालु ओ नम्र बाटुँ। टुह्र आपन आत्मम आराम पैनेबाटो।
आब टिहारक अन्तिम दिन अर्थात् सबसे मुख्य दिन येशू ठह्रेइल ओ सबजन सुन्नागरी कल, “टुह्रमध्ये पियासल मनै म्वारठे आक पिओ।
बाबा महीह देना सबजन म्वारठे अइहीँ, ओ म्वारठे अउइयन कबु फे मै नैखेदम।
ख्रीष्ट हमन स्वतन्त्र बनैलह। उहओर्से टुह्र आब स्वतन्त्र बाटो ओ आपन स्वतन्त्रता जोगैलरहो। फेदोस्र व्यवस्थक कमारा ह्वाए जिन घुमो।
पवित्र आत्मा ओ दुल्ही कठ, “आई।” जे सुनी ऊ कही, “आई।” जेहीह पियास लागी ऊ आए, जे इच्छा करी ऊ जीवनक पानी निःशुल्क पिय।
हुँक्र धर्मकर्मक उठाइ नैसेक्ना भर्वा मनैन बोकैठ, तर अप्नभर, उ भर्वा उठाइक लाग एकठो अङ्ग्रीले फे नैछुट।
हमन विश्राम देहम कैक परमेश्वरक करल प्रतिज्ञा आम्ही फे पलबा। उहओर्से होस करी ओ उ विश्राम पैना ठाउँम पैँठ नैपैना टुह्र कुई फे जिन ह्वाए।
ओ टुह्र दुःख भोगुइयन ओ हमन सुख देहुइयाबाट। यी काम तब हुई, जब प्रभु येशू आपन शक्तिशाली स्वर्गदूतन्हकसँग आगीक लहरम स्वर्गमसे देखपरहीँ।
धर्मकर्मक जुवा ना हमार पुर्खाओँ ब्वाक सेक्ल, ना हम्र सेक्ली। उहओर्से यी जुवा गैरयहूदीहुँकन ब्वाक लगाक काजे परमेश्वरह रिस लगैना?
सक्कु बातम मेहनत कर्लसे, खाँचोम परल मनैन सहायता कर सेक्जैठा कना उदाहरण मै टुँहन देखारख्नु। ‘लेनासे देना झन् धेर आशिष पैना हो’ कैक प्रभु येशूक कहल वचन सम्झलरहहो।”