48 येशू हुँकहीन कल, “बाबु, म्वारम विश्वास कर्लकओर्से टुँ चोखारलो, आब मजासे जाओ।”
48 येशू उ जन्नीहे कलाँ, “छाई, तुँ अपन विश्वासके कारण चोखाइल बतो, शान्तिसे जाऊ।”
ऊ मकाइल एकठो नर्कट फे नैटुरहीँ, जुगुर-जुगुर बर्ना दिया फे नैबुटैहीँ, ओ अन्तम न्यायह नैजिताक नैछोरहीँ।
तबदोस्र येशू कप्तानह कल, “आब अप्न घर जाई, अप्नक विश्वास करलअस हुइनेबा।” उ नोकर तबहेँ चोखागैल्।
मनै प्यारालाइस रोग लागल एकठो मनैयह बिस्तारासैँट बोक्क उहाँकठे अन्ल। हुँकन्हक विश्वास देख्क येशू उ रोग्यह कल, “भैया, साहस करो, टुँहार पाप क्षमा होगैल्।”
येशू पाछओर घुम्क हेर्ल त महिलह देख्ल, ओ कल, “बाबु, साहस करो। टुँहार विश्वासले टुँहीन चोखाराखल।” तबहेँ उ महिला चोखागैली।
तब येशू हुँकहीन कल, “बाबु, टुँहार विश्वासले टुँ चोखारलो, मजासे जाओ। टुँ आबसे यी र्वागले दुःख नैपैबो।”
येशू ओहीह कल, “उठो ओ आपन डगर लागो। आपन विश्वासले टुँ चोखैलहो।”
येशू ओहीह कल, “टुँ देख्नाहा होजाओ। टुँहार विश्वासले टुँ चोखारलो।”
येशू उ जन्नीमनैयह कल, “टुँ विश्वास कर्लकओर्से, परमेश्वर टुँहीन पापक दण्डसे बचारख्ल। आब मजासे जाओ।”
आब नुक नैसेक्जाइ कना सोँच्क उ जन्नीमनैया डरले लग्लगैटी येशूक सामुन्ने आक उहाँक पाउ पर्ली। ऊ अप्न येशूह छुलक कारण ओ छुटीकि चोखैलक बात सबजन्हक आघ बट्वादेली।
पावल प्रचार करबेर उ मनैया ध्यान देक सुनटह। पावल ओहीह एकटक लगाक हेर्ल, ओ “मै चोखाजैम” कना वाकर विश्वास देख्ल।
मै टुन्हक बाबा हुइम, ओ टुह्र म्वार छाई-छावन हुइबो, सर्वशक्तिमान् परमप्रभु कठ।”
काकरकि पुर्खनअस हमन फे खुशीक खबर सुनागैल् बा। तर हुँकन देगैल् खुशीक खबर हुँकन्हक लाग बेकार हुइल् काकरकि हुँक्र आपन सुनल वचनम विश्वास नैकर्ल।