52 हुँक्र उहाँक आराधना कर्ल ओ खुशी होक यरूशलेम सहरम घुम्ल।
52 ओइने हुँकार उपासना करलाँ, और महा आनन्दसे यरुशलेम शहरमे फिर्ता अइलाँ।
येशूह देख्ल त हुँक्र उहाँह दण्डवत कर्ल, तर कत्रा जहनजुन येशू हुइट कि नाहीँ कैक शङ्का लग्लन।
येशू हुँकन एकचोट्टे भेँटैल ओ अभिवादन कर्ल। तब हुँक्र उहाँक पाउ पकर्क उहाँह दण्डवत कर्ल।
हुँकन आशिष देटी-देटी येशू हुँकन्हकठेसे स्वर्गम उठागैल।
हुँक्र सड्ड मन्दिरम जाक परमेश्वरक प्रशंसा कर्टिरहँट्।
“‘मै यिहाँसे जाइटुँ ओ फेदोस्र टुन्हकठे अइनेबाटुँ’ कैक कहल म्वार बात त टुह्र सुन्डर्लो। टुह्र महीह प्रेम कर्टो कलसे मै बाबकठे जाइटुँ कहट् सुन्क टुह्र खुशी हुइनेरलहो, काकरकि बाबा महीसे महान बाट।
ओसहेँक आब टुह्र शोक कर्बो, तर मै टुँहन फेदोस्र भेँटाइ अइम त टुह्र एकदम आनन्दित हुइबो, ओ उ आनन्द टुन्हकमसे कुई फे अछिन्क लैजाइ नैसेक्नेहो।
तर फे मै टुँहन सत्य बात कहटुँ, मै गैलसे टुन्हक फाइदा बा। काकरकि मै नैजैम कलसे, सहायता देहुइया टुन्हकठे नैअइहीँ। तर मै जैम कलसे, उहाँह टुन्हकठे पठादेहम।
थोमा उहाँह कल, “म्वार प्रभु, ओ म्वार परमेश्वर!”
तबदोस्र हुँक्र जैतून पर्वत्वमसे घुम्क यरूशलेमम गैल। ओठेसे यरूशलेम लगभग एक किलोमिटर दूर बा।
टुह्र उहाँह कबु देख्ल नैहुइटो, ओ आब फे नैदेख्टो, तर फे टुह्र उहाँह प्रेम कर्ठो ओ उहाँकम भरोसा कर्ठो। बयान कर नैसेक्जिना गौरवमय खुशीले टुह्र आनन्दित बाटो,