43 येशू ओहीह कल, “मै टुँहीन जाट्टीसे कहटुँ, आज्झु टुँ म्वारसँग स्वर्गम रबो।”
43 येशू उहिहे कलाँ, “जात्तिके मै तुहिहे कहतुँ, आझी तैँ मोरिक संग स्वर्गमे रबे।”
काकरकि मै मनैयक छावा, हेराइल मनैन ख्वाज ओ बँचाए आरनु।”
तबदोस्र ऊ येशूह कहल, “प्रभु, अप्न राजा हुइबी त, महीह फे सम्झबी।”
मै टुन्हक लाग ठाउँ तयार पार्क फेदोस्र आइकठुँ, ओ टुँहन लैजाइकठुँ, कि मै जहाँ रहम टुह्र फे उहँ रनेबाटो।
बाबा, अप्न महीह देहल मनै म्वारसँग रह्हीँ ओ अप्न महीह देहल महिमा हुँक्र देखहीँ कना म्वार इच्छा बा, जौन महिमा संसारक सृष्टि हुइनासे आघहेँसे अप्न महीह प्रेम कर्लक कारण अप्न महीह देलही।
हमन पूरा भरोसा बा, बेनसे हम्र भौतिक शरीरसे अलग होक प्रभुकसँग रहक लाग इच्छा कर्ठी।
मै त दोधारम परलबाटुँ। यी संसारमसे बिदा लेक ख्रीष्टकसँग रना म्वार भारी इच्छा बा। काकरकि यी एकदम असल बात हो।
उहओर्से येशूम विश्वास कैक परमेश्वरकठे अइना मनैन उहाँ आब ओ सड्डभरिक लाग बचाइसेक्ठ काकरकि हुँकन्हक लाग परमेश्वरसे प्रार्थना कैदेहक लाग उहाँ सड्डभर जीवित पलरठ।
ज्याकर कान बा, पवित्र आत्मा मण्डलीहुँकन कहल बात सुन! जे जिती, ओहीह परमेश्वरक फुलर्यम रहल जीवनक रूक्खोक फारा मै खाइदेहम।”