38 तब ऊ भिखारी जोरसे चिल्लाक कहलागल, “येशू, दाऊदक सन्तान, महीह दया करी।”
38 तब् ऊ असिक कहिके गोहराइल, “हे येशू, दाऊद रज्वक सन्तान, महिन्हे दया करी!”
यी देख्क सब मनै छक्क पर्टी असिक कहलग्ल, “का यी दाऊदक सन्तान हुइट तो?”
उ ठाउँसे एकठो कनानी जन्नीमनैया अइली ओ चिच्यैटी कहलग्ली, “हे प्रभु, दाऊदक सन्तान, महीह दया करी। म्वार छाईह भूत्वा जातसे सँताडारल।”
मुख्य पूजारीहुँक्र ओ शास्त्रीहुँक्र येशूक करल अचम्मक काम देख्ल, ओ लर्कापर्कन मन्दिरम “दाऊदक सन्तानह होसन्ना” कैक चिल्ला-चिल्लाक कहट् सुन्ल। तर हुँक्र रिसैल,
उहाँक आघ ओ पाछ लागल भीडमक मनै चिल्ला-चिल्लाक उहाँक जयजयकार करलग्ल, “दाऊदक सन्तानह होसन्ना! परमप्रभुक नाउँम अउइया धन्यक हुइट! स्वर्गक परमेश्वरह होसन्ना!”
येशू उहाँसे जाइबेर दुइ जन आन्धर मनै “हे दाऊदक सन्तान, हमन दया करी” कटी उहाँक पाछपाछ लग्ल।
मनै ओहीह कल, “नासरत सहरक येशू यिह डगर जाइट।”
आघ-आघ जउइयन ऊ आन्धर मनैयह चूप लाग् कैक झपर्ल। तब ऊ झन् कर्रसे चिल्लाक कहल, “दाऊदक सन्तान, महीह दया करी।”
उ खुशीक खबर कलक परमेश्वरक छावा हमार प्रभु येशू ख्रीष्टक बारेम हो। उहाँ मनै होक राजा दाऊदक वंशम जन्मल।
“मै येशू आपन स्वर्गदूतह टुँहारठे मण्डलीक लाग यी बात थाहाँ देह पठारख्नु। मै दाऊद राजक कुलक सन्तान हुइटुँ ओ बिहान हुइना ब्यालक चम्कना तोरैँया हुइटुँ।”