44 मै जाट्टीसे टुँहन कहटुँ, मालिक हुँकहीन आपन सक्कु धनसम्पत्तिक जिम्मा देहहीन्।
44 जात्तिके मै तुहुरिन्हे कहतुँ, ऊ उहिहे अपन सारा सम्पतिमे अधिकार दिहीँ।
मै जाट्टीसे टुँहन कहटुँ, मालिक हुँकहीन आपन सारा धनसम्पत्तिक जिम्मा देहहीन्।
“मालिक कल, ‘स्याबास! टैँ असल ओ विश्वासयोग्य नोकर हुइट्या। टैँ डान्चे चिजम फे विश्वासयोग्य हुइल्या। आब मै टोहीह धेर चिजिक जिम्मा देहम्। हम्र सँगसँग आनन्द मनाई।’
मालिक घुम्क अइलसे, हुँकहीन बुद्धिमान ओ विश्वासयोग्य हिसाबले काम करँट् देखहीँ त, हुँकहार लाग मजा हुहीन।
तर ‘मालिक हाली नैअइहीँ’ कैक उ नोकर खैनापिना ओ मत्वार हुइहीँ ओ और नोकरन जथाभावी पिट्ना काम करहीँ कलसे,
तर मै टुँहीन असिन सल्लाह देठुँ, सड्ड धनी हुइक लाग आगीले खारल स्वान महीसे किनो। आपन लाज छ्वापक लाग उज्जर लुगा महीसे किन्क लगाओ, देख्नाहा हुइक लाग महीसे मलम किन्क लगाओ।