Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्ना 1:29 - दङ्‍गौरा थारू

29 द्वासर दिन येशूह आपनओर आइट देख्‍क यूहन्‍ना कल, “हेरो, सारा संसारह पापमसे छुट्‌कारा देहक लाग बलि हुइना परमेश्‍वरक पठ्‌रू!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

देउखरिया थारु

29 दोसुर दिन येशूहे अपन ओहोँर आइत देख्के डुब्कि देहुइया यूहन्ना कहल, “हेरो, अपनहे बलिदान करके संसारके पाप उठाके लैजुइया परमेश्वरके पठ्वा!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्ना 1:29
65 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ऊ एकठो छावा जन्मैहीँ, उ लर्कक् नाउँ येशू ढरहो, काकरकि उहाँ आपन मनैन हुँकन्‍हक पापमसे मुक्ति देह्‍हीँ।”


मै मनैयक छावह, हेरो ना। मै सेवा पाइक लाग नाहीँ, तर सेवा करक लाग, ओ और धेर जहन पापक दण्‍डसे छुट्‌कारा देहक लाग आपन प्राण देह आरनु।”


द्वासर दिन फेदोस्र यूहन्‍ना आपन दुइ जन चेलन्‍हकसँग उह ठाउँम ठह्र्‍याइल रलह।


ऊ येशूह नेङ्‌ग्‍टी जाइट्‍ देख्‍ल त कल, “हेरो, उहाँ परमेश्‍वरक पठ्‌रू हुइट।”


द्वासर दिन येशू गालील क्षेत्रम जैना विचार कर्ल ओ गैल। उ ब्‍याला उहाँ फिलिपह भेँटैल ओ कल, “म्‍वार पाछ लागो।”


तीसर दिनिक बात हो। गालील क्षेत्रक काना सहरम एकठो घरम भ्‍वाज रह। येशूक डाई फे उ भ्‍वाजम गैरलही।


“काकरकि परमेश्‍वर संसारह अत्रा धेर प्रेम कर्ल, उहाँ आपन एक्‍कठो छावह समेत देल। परमेश्‍वरक छावकम विश्‍वास करुइया कुई फे नाश नैहुई, तर ऊ अनन्‍त जीवन पाई।


हुँक्र उ महिलह कल, “टुँहार बात सुन्‍क केल नाहीँ, तर हम्र अपन्‍हे उहाँक बट्‌वाइल बात सुन्‍क विश्‍वास कर्ली। उहाँ जाट्‌टीसे जो संसारक मुक्ति देहुइया हुइट कना बात आब हम्र थाहाँ पैली।”


स्‍वर्गसे आइल जिटीह रोटी मैहे हुइटुँ, यी रोटी खउइयन सड्‌डभर जिटीरहुइयाबाट। मै देना यी रोटी म्‍वार शरीर हो। संसारक मनै जीवन पैहीँ कैक मै आपन शरीर देहुइयाबाटुँ।”


उहाँकम विश्‍वास कर्ना हरेक व्‍यक्ति सब पापमसे छुट्‌कारा पैठ ओ परमेश्‍वरक नजरम धर्मी ठह्राजैठ। यी बात मोशक व्‍यवस्‍था पालन कैक सम्‍भव नैरह।


उ मनैया धर्मशास्‍त्रक यी खण्‍ड पह्रटलह, “उहाँ काट लैगिल् भेँरीअस रलह, भुत्‍ला काटबेर भेँरीक पठ्‌रू चामचुम रहलअस उहाँक मुहमसे बोली नैफुट्‍लन।


म्‍वार पाइल सबसे मुख्‍य बात टुँहन देरख्‍नु। उ का हो कलसे, धर्मशास्‍त्र अनुसार ख्रीष्‍ट हमार पापक लाग मुल।


येशू ख्रीष्‍टम पाप नैरलहन, उहफे परमेश्‍वर ख्रीष्‍टम हमन धर्मी ठहराईक लाग उहाँह हमार पापक बलि बनैल।


उहाँ जो यी दुष्‍ट युगमसे हमन बचाइक लाग हमार परमेश्‍वर ओ बाबक आज्ञा मान्‍क हमार पापक सटाहा बलि हुइल।


धर्मशास्‍त्रम लिखल बा, “कट्‍ठोम टङ्‌गावा पैना मनैयकम सराप परल रठस।” उहओर्से ख्रीष्‍ट त हमार लाग सराप बन्‍क व्‍यवस्‍थक सरापमसे हमन म्‍वाल तिर्क छुट्‌कारा देरख्‍ल।


उहाँ सबजहन छुट्‌कारा देना म्‍वाल तिरक लाग अपन्‍हेह बलिदानक रूपम देल। परमेश्‍वर यी गवाही संसारह ठीक समयम देल।


ख्रीष्‍ट हमन सारा पापमसे मुक्ति देहक लाग ओ सारा खराबीमसे पवित्र बनाइक लाग आपन प्राण देलह। उहाँ चहल, कि हम्र असल कामम उत्‍सुक ओ उहाँक आपनऽ मनै हुइसेकी।


परमेश्‍वरक महिमा उहाँकम चम्‍कठन। उहाँ जो परमेश्‍वरक सक्‍कली रूप हुइट। उहाँक शक्तिशाली वचनद्वारा जो सारा आकाश ओ पृथ्‍वी अर्‍याइल बा। उहाँ मनैन पापमसे शुद्ध हुइना बन्‍दोबस्‍त मिलाक सर्वोच्‍च परमेश्‍वरक दाहिन पाञ्‍जर बैठ्‌ल।


उहओर्से सब बातम उहाँह आपन भैयन्‍हकअस बनपर्लन। असिक परमेश्‍वरक सेवम उहाँ दयालु ओ विश्‍वासयोग्य प्रधान पूजारी हुइल, ओ मनैन पाप क्षमा देहक लाग उहाँ बलिदान हुइल।


ओसहँक ख्रीष्‍ट फे धेर जन्‍हक पाप उठाइक लाग एक्‍क फ्‍यारा बलिदान हुइल। उहाँ द्वासर फ्‍यारा अउइयाबाट, उ ब्‍याला पाप उठाइक लाग नाही, तर उहाँह अश्‍या लाग्‍क बैठुइयन मुक्ति देहक लाग अउइयाबाट।


तर ख्रीष्‍टक बहुमूल्‍य रगतले तिरल हो। उहाँ खोट या दाग नैरहल बलि हुइना पठ्‌रू रलह।


हम्र पापक लाग मुव सेकी ओ असल कामक लाग जिय सेकी कैक ख्रीष्‍ट आपन शरीरम हमार पाप बोक्‍क क्रूसम मुल। उहाँह लागल च्‍वाटले टुह्र चोखारलो।


काकरकि ख्रीष्‍ट सड्‌डभर पुग्‍ना हिसाबले पापक लाग मुल। उहाँ पाप नैरहल मनैया रलसे फे, हमन परमेश्‍वरकठे लैजैना उद्देश्‍यले पापीन्‍हक लाग मुल। उहाँ शरीरम मुवापैल, तर पवित्र आत्‍माद्वारा फेदोस्र जियागैल।


उहाँ हमन पापक दण्‍डसे बचाइक लाग बलि हुइलह, ओ हमन केल नाहीँ, तर सारा संसारह बचाइक लाग बलि हुइलह।


हमार सारा पाप हटाइक लाग ख्रीष्‍ट अइलह ओ उहाँकम पाप नैहुइटन कना बात टुँहन थाहाँ बा।


प्रेम कलक यिह हो, कि हम्र परमेश्‍वरह प्रेम कर्लक नैहो, तर उहाँ हमन प्रेम कर्ल ओ बलिदान हुइक लाग आपन छावह पठैल, जौन बलिदानद्वारा हमार पाप क्षमा हुइठा।


विश्‍वासयोग्य साक्षी ओ मृत्‍युमसे फेदोस्र जिएलमध्‍येम पैल्‍ह व्‍यक्ति, संसारक राजाहुँकन्‍हक राजा येशू ख्रीष्‍टसे फे टुँहन अनुग्रह ओ शान्‍ति ह्‍वाए। उहाँ हमन प्रेम कर्ठ ओ आपन बलिदानक रगतले हमन पापमसे छुट्‌कारा देरख्ल।


हमार दादुभाइहुँक्र पठ्‌रूक रगतले, ओ घोषणा करल सत्‍य वचनले ओहीह जितरख्‍ल। हुँक्र आपन जीउज्‍यान देह समेत तयार हुइल।


मुवागैल् पठ्‍रूक जीवनक किताबम संसारक उत्‍पत्तिसे पैल्‍हहेँ नाउँ लिख्‍गैल् मनै बाहेक पृथ्वीम रहुइयन सबजन उ जनावरक पूजा कर्नेबाट।


तब मै हेर्नु त सियोन पर्वत्‍वम पठ्‍रू ठह्र्‍याइल देख्‍नु। उहाँकसँग एक लाख चवालीस हजार मनै रलह, हुँकन्‍हक लिल्‍हारिम उहाँक नाउँ ओ उहाँक बाबक नाउँ लिखल रलहन।


ऊ फे परमेश्‍वरक क्रोधक खोर्‍यम कुछु नैमिलाक तयार पारगैल उहाँक क्रोधक कर्रा मद पिने बा, ओ सारा पवित्र स्‍वर्गदूत ओ पठ्‌रूक सामुन्‍नेम आगी ओ गन्‍धकम यातना पैनेबा।


हुँक्र कन्या केटीअस च्‍वाखा बाट, व्‍यभिचारी काम नैकर्लहुइट, ओ पठ्‌रूक पाछ केल लागल बाट। हुँक्र त परमेश्‍वर ओ पठ्‌रूक आघ सबसे विशेष रूपम चह्राइक लाग म्‍वाल तिर्क छुट्‌कारा देगैल् भेटी हुइट।


परमेश्‍वरक सेवक मोशक गीत ओ पठ्‍रूक गीत हुँक्र गाइटलह, “सर्वशक्तिमान् परमप्रभु परमेश्‍वर, अप्‍नक काम कत्रा महान् ओ अचम्‍मक बा। जाति-जातिक राजा, अप्‍नक योजना धार्मिक ओ सत्‍य बा।


हुँक्र पठ्‍रूक विरोधम लडाइँ कर्नेबाट, तर पठ्‍रू आपन बलागैल् ओ रोजगैल् विश्‍वासी भक्तहुँकन लेक हुँकन जित्‍नेबाट, काकरकि उहाँ प्रभुहुँकन्‍हक प्रभु ओ राजाहुँकन्‍हक राजा हुइट।”


हम्र खुशी हुई, रमाई ओ उहाँक महिमा करी! काकरकि पठ्‌रूक भ्‍वाजक समय आगैल्। उहाँक दुल्‍ही अपन्‍हे तयार होरली।


तबदोस्र उ स्‍वर्गदूत महीह असिक कैक अह्रैल, “यी लिखो, पठ्‌रूक भ्‍वाजम निउटा पउइयन धन्य हुइट।” तब स्‍वर्गदूत महीह फेदोस्र कल, “परमेश्‍वरक सत्‍य वचन यिह हो।”


सहरक पर्खालक बाह्रठो जग रह ओ उहिँम पठ्‌रूक बाह्र जन प्रेरितन्‍हक नाउँ लिख्‍गैल् रह।


तर कौनो अशुद्ध चिज, घिनलग्‍टिक बात ओ झूट बोलुइयन कौनो हालतम फे वाकर भित्तर पैँठ पउइया नैहुइट। पठ्‌रूक जीवनक किताबम नाउँ लिखल केल भित्तर पैँठ पउइयाबाट।


तब उ सात अन्‍तिम विपत्तिले भरल सातठो खोर्‍या रहल सात स्‍वर्गदूतहुँक्रमध्‍ये एक जन आक महीह असिक कल, “आओ, मै टुँहीन पठ्‌रूक गोसिन्या, उहाँक दुल्‍ही देखाइटुँ।”


तबदोस्र मै चार जीवित प्राणी ओ धर्मगुरुहुँक्र घ्‍यारल उ सिंहासनक बीचम एकठो पठ्‌रू ठह्र्‍याइल देख्‍नु। यी पठ्‌रूजुन मुवागैल् अस देखपर। वाकर सातठो सिङ ओ सातठो आँख रलहस, सातठो आँख कलक सारा पृथ्वीम पठागैल् परमेश्‍वरक सातठो आत्‍मा हुइट।


तबहेँ उ चारठो जीवित प्राणीहुँक्र ओ चौबीस जन धर्मगुरुहुँक्र पठ्‌रूक पाउ पर्क दण्‍डवत् कर्ल। हरेक व्‍यक्तिक हाँठम एक-एकठो वीणा ओ धूपक सुबासनले भरल स्‍वानक खोर्‍या रलहन, उ धूपक बासजुन परमेश्‍वरक भक्तहुँकन्‍हक चह्राइल बिन्‍तीप्रार्थना हो।


तबदोस्र पठ्‌रू सातठो मोहरमध्ये पैल्‍ह मोहर ख्‍वालल् मै देख्‍नु ओ उ चार जीवित प्राणीमध्‍ये एकठो गर्जनअस आवाजम “आओ!” कहल मै सुन्‍नु।


हुँक्र पर्वत्‍वा ओ चट्‌टानह कल, “सिंहासनम विराजमान् रहुइयक सामुन्‍नेमसे ओ पठ्‌रूक क्रोधमसे हमन नुकाइक लाग हमारम खस


मै हुँकहीन कनु, “महीह थाहाँ नैहो। हजुरह जो थाहाँ बा।” ऊ महीह कल, “हुँक्र त बराभारी सतावट सह्‍क आरल ओ हुँक्र आपन-आपन लुगा पठ्‌रूक रगतले धोक उज्‍जर बनारख्‍ल। उहओर्से,


काकरकि सिंहासनक बीचम रहुइया पठ्‌रू जो हुँकन्‍हक गोठाला होक रक्षा कर्नेबाट। परमेश्‍वर हुँकन जीवनक पानीक मूलम लैजैनेबाट ओ हुँकन्‍हक आँखिमक सब आँस पोँछदेनेबाट।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ