25 पापम एकघरी सुख भोग्नासे त बेनसे परमेश्वरक मनैन्हकसँग दुःख भोग्ना रोज्ल।
25 एक घचिक लग पापके सुख भोग्नासे बेन परमेश्वरके मनैनके संग दुःख भोग्ना मोशा रोजल।
तर यी वचन हुँकन्हक मनम गहिँरसम जर ट्याक नैपैलकओर्से, हुँक्र धेर समयसम टिक नैसेक्ट। परमेश्वरक वचन मन्लक कारण दुःखकष्ट या सतावट अइटीकि पाछ हट्जैठ।
“तर अब्राहाम कल, ‘छावा, पैल्हक बात सम्झो त, जियट्घरीसम टुँ सुखसुखम रलो। लाजरस दुःखदुःख केल पाइल। आब लाजरस म्वारसँग सुखशान्तिम बा, टुँ जुन दुःख भ्वागटो।
मिश्रदेशम रहल म्वार मनैन्हक दुःखकष्ट मै आपनऽ आँखिले देखरख्नु ओ हुँकन्हक बिलौना सुनरख्नु। मै हुँकन छुट्कारा देहक लाग आरनु। आब यी कामक लाग मै टोहीह मिश्रदेशम पठैम।’
अत्र केल नैहो, दुःखम फे हम्र रमैठी काकरकि हमन थाहाँ बा, दुःखले हमन सहना शक्ति देठा,
उहओर्से यदि कौनो मनैया ख्रीष्टम बा कलसे, ऊ लौव सृष्टि हो। पुरान जीवन बितगैल्, आब लौव जीवन सुरु होस्याकल।
आब मै टुन्हक लाग दुःख भोग्ना खुशी बाटुँ काकरकि ख्रीष्टक शरीर मण्डलीक लाग उहाँक बाँकी रहल दुःखकष्ट म्वार शरीरम भोग्क पूरा कर्ठुं।
उहओर्से हमार प्रभुक साक्षी देना कामम शरम जिन मानो, ओ मै कैद पर्लकम फे शरम जिन मानो, बेनसे परमेश्वरक शक्तिम खुशीक खबर सुनैना कामम टुँ म्वारसँग दुःख भ्वागक लाग तयार होओ।
बितल दिनिक याद करो। परमेश्वरक ज्योति पाक टुह्र धेर दुःखकष्ट भ्वाग परल, उहफे टुह्र हार नैखैलो।
मनै हुँकन पत्थ्रले मार्क मुवैल, आराले चिर्ल, तरवालले कट्ल। हुँक्र गरीब होक छेग्रीभेँरीन्हक छालले जीउ छोप्ल। अत्याचार ओ दुर्व्यवहार सहटी दुःख भोग्ल।
असिक हम्र देख्ठी, कि परमेश्वर सातवाँ दिनम विश्राम लेहलअस उहाँक मनैन्हक लाग तयार पारगैल् विश्राम बाँकी पलबा।
काकरकि मनैन्हक जीवनम रहल पापी रिसह परमेश्वर ठीक नैठह्रैट।
पृथ्वीम धनी मनै मोजमजा ओ सुखविलासम आपन जीवन बितैती आइट। कट्वापैना दिनिक लाग हुँक्र अपन्हेह ठुल्हारख्ल।
पैल्ह टुह्र परमेश्वरक आपन मनै नैरलहो, तर आब परमेश्वरक आपन मनै होरलो। पैल्ह टुह्र परमेश्वरक दया नैपैलरलहो, तर आब परमेश्वरक दया पारख्लो।
ऊ जत्रा मानसम्मान पाइल ओ ऐशआराम करल रह, ओत्रह ओहीह कष्ट ओ शोक देओ काकरकि ऊ मनमन कठ्या, ‘मै त महारानी होक बैसलबाटुँ, मै विधवा नैहुइटुँ, महीह कबु फे शोक कर नैपरी।’