37 हुँक्र सबजन धेर रुइल, ओ पावलह उँक्वारभर पकर्क चुम्ल ओ बिदा देल।
37 तब ओइने सक्कु जाने बहुत रुइलाँ, और पावलहे उँक्वारमे लेके चुम्मा खाके बिदा करलाँ।
टुँहार आँस गिराइल बात सम्झठुँ त टुँहीन भ्याँट कर्ना भारी इच्छा जग्ठा। टुँहीनसे भ्याँट कर पैलसे कत्रा खुशी लग्नेरह।
हुँकन्हक आँखिक सब आँस उहाँ पोँछदेहुइयाबाट। आबठेसे कौनोजहन मुव नैपरहीन। कौनोजहन शोक ओ दुःख मान नैपरहीन। काकरकि पैल्हक सब बात बितगैल्।”
सबजहन पवित्र प्रेमले अभिवादन करहो।
एक-औरजहन पवित्र प्रेमले अभिवादन करो।
सब विश्वासीहुँक्र टुँहन अभिवादन पठारख्ल। एक-औरजहन पवित्र प्रेमले अभिवादन करहो।
पवित्र मनसे ओ प्रेमसाथ एक-औरजहन अभिवादन करो। ख्रीष्टक सक्कु मण्डलीहुँक्र टुँहन अभिवादन पठारख्ल।
तबदोस्र ऊ उठल ओ घरओर लागल। “ऊ घर पुग्ल नैरह त, वाकर बाबा दूरहसे आपन छावह आइट् देख्डर्ल। देख्टीकि हुँकहीन दया लग्लन। ऊ दगुर्टी गैल ओ ओहीह उँक्वारभर पकर्क चुम्ल।
काकरकि सिंहासनक बीचम रहुइया पठ्रू जो हुँकन्हक गोठाला होक रक्षा कर्नेबाट। परमेश्वर हुँकन जीवनक पानीक मूलम लैजैनेबाट ओ हुँकन्हक आँखिमक सब आँस पोँछदेनेबाट।”