10 तीनचो अस्तह हुइल्। तबदोस्र सब चिज तन्नासैँट स्वर्गम उठागैल्।
10 तीनचो ओस्तेहेँके हुइलस और उ सक्कु फेनदोस्रे स्वर्गमे फिर्ता उठागिलस।
येशू कल, “का टुँ म्वार लाग मुना फे तयार बाटुँ कहटो? मै जाट्टीसे टुँहीन कहटुँ, आज मुर्घा बस्नासे आघ टुँ तीनचो ‘मै ओहीह चिह्न्बोचिह्न्बो नैकर्टुं’ कैक महीह इन्कार कर्बो।”
उहाँ हुँकहीन तीसर फ्यारा कल, “यूहन्नक छावा सिमोन, का टुँ महीह प्रेम कर्ठो?” उहाँ हुँकहीन तीसर फ्यारा “का टुँ महीह प्रेम कर्ठो?” कलक कारण पत्रुसह दुःख लग्लन। ऊ उहाँह कल, “प्रभु, अप्न सब बात जन्ठी। मै अप्नह प्रेम कर्ठुं कना बात अप्नह थाहाँ बा।” येशू हुँकहीन कल, “म्वार भेँरीन चह्राओ।
“उहब्याला कैसरियासे महीह बलाए पठागैल् तीनठो मनै मै रहल घरम आपुग्ल।
“तर स्वर्गसे फेदोस्र आवाज आइल, ‘परमेश्वरक शुद्ध पारल चिजह टुँ अशुद्ध जिन कहो।’
यी काँट म्वारमसे हटादी कैक मै तीन फ्यारा प्रभुसे बिन्ती कर्नु।