14 बेनसे मै टुँहन झट्ट भेँट्ना ओ आमने-सामने बात बट्वैना आशा करटुँ।
14 पर महिन्हे आशा बा, कि मै तुहुरिन्के थेन आऊँ, और एक्के थेन होके बात बत्वाऊँ:
वाकर लाग डोरपाल्या ड्वार खोलदेठा, ओ भेँरी वाकर आवाज सुन्ठ। ऊ आपन भेँरीन्हक नाउँ ले-ले बलैठा, ओ हुँकन बाहर लैजैठा।
उह दिन, अर्थात् हप्तक पैल्ह दिनिक सन्झ्या, यहूदीन्हक डरले चेलावँ ड्वार लगाक भित्तर बैठलरलह। येशू आक हुँकन्हक माझम ठह्रेइल, ओ हुँकन कल, “टुँहन शान्ति ह्वाए!”
येशू फेदोस्र हुँकन कल, “टुँहन शान्ति ह्वाए! जसिक बाबा महीह पठैल, ओसहेँक मै फे टुँहन पठाइटुँ।”
उहओर्से मै कहटुँ, पवित्र आत्मक अगुवाइ अनुसार चल्ना मनै आपन शारीरिक लालसा पूरा कर्नाओर नैलग्ट।
सब विश्वासी दादुभाइहुँकन परमेश्वर बाबा ओ प्रभु येशू ख्रीष्ट शान्ति, प्रेम ओ विश्वास देहीँ।
एक-औरजहन पवित्र प्रेमले अभिवादन करो। ख्रीष्टम रहल टुह्र सबजहन शान्ति ह्वाए।
मै टुँहन लिखपर्ना बात त धेर बा, तर मै चिठीम लिख नैचाहठुँ। बेनसे टुन्हकठे जाक आमने-सामने बात बट्वैना आशा करटुँ, ताकि हमार आनन्द पूरा हुइस्याक।