“Amba ne i dage weŋgiya thiye inanji e moiyeko iŋa, ‘Hu rakaiteteŋgo, ghemi iya valɨkaiwae hu vaidiya lithɨ weya Loi. Hu rakawa e ndɨgheko une iya memeghabananiyeko, iyava Loi i vivatharaweko Seitan na le nyao kaiwanji.
Mbaŋa ŋgoloko tanuwagae i yondovirɨ na i thɨnɨtɨmo mbaŋaŋaŋgilako, ne u ndeghathɨ eto na u dɨghɨdɨghɨ na uŋa, ‘Amalana, u tateya thɨnɨmbake weime.’ Ne i gonjogha weŋga na iŋa, ‘Ma ya ghareghareŋga na aŋga hu mena?’”
Ko iyemaeŋge mbaŋake kaero hu ghareghareya Loi, o mbala yaŋa Loi i ghareghareŋga. Na ŋgoroŋgaeŋge na tembe hu njogha weŋgiya mbaroko ma e lenji vurɨghegheko? Ko ana nuwamiya hu tabo na rakakaiwobwaga weŋgi?
Ko toto emunjoru i mena weya Loi ma i nyivɨnyivɨ, i vurɨgheghe ŋgoreiya varɨ e rɨgherɨghe na i vurɨgheghe, na e vwatae rororike iyake inawe, iŋa, “Giya i ghareghare thavala iye le gharɨgharɨŋgi,” na mbowo iŋava, “Thavala thɨŋava thiye Giya le gharɨgharɨŋgi, wo thɨ ndeghereiyewana thanavu raitharɨ.”