Ma zin o̱ngo̱o̱li̱nnu̱ gi̱i̱ imma zo̱ze̱ ci ovvo niga apirnannu. Ka̱du̱wa̱kku̱ng, arik atin lo̱rye̱nti̱ ol u̱gge̱ ngatinno̱ng lagam kar kitimanung, ovvo atin apirnannu gi̱de̱ne̱t i̱i̱nya̱ omoto. Izet ol cik abunnanu, u̱zu̱tte̱ zoz ci Ta̱mu̱ta̱dde̱no̱ ming a̱kku̱ daizi nu̱nu̱n, ka̱a̱nyu̱ng atin anna lulukwa cik alaanzetinu abakku udut.
Kiziya zin kaal wak aruge e̱e̱ggi̱n we̱c do̱o̱k ta̱mu̱-kenga, lo̱o̱ta̱ ki lo̱o̱c todowai ecito nyatapare ci a̱ddi̱ki̱re̱, ki kaal cik aruge lo̱o̱ta̱ do̱o̱k ming e̱be̱ne̱: “Kanyikka inatinet ki ngo̱li̱ne̱t, ki di̱ngdi̱ngo̱n e̱e̱t ci aave lecera ko̱ ki Nyoon kinnatit nonno kar ko̱to̱ngo̱o̱ltte̱ nonno kar i̱di̱ngdi̱nga̱nni̱t nonno wa anyak komiz ci abale enne ol udut!”