31 “Aka nɛ aɖɔ sɛ, ‘Mɛ yi,’ wɔ ɔlɛmɛ ɔbha kɛbɛnyɛbɛ klɛ kɛdɔnyɛdɔ ge kɛlɛ mahwɛ wɔɛ yɛ lɛnu.
Pɔ gɛ wɔe yi anɛ gɛ avɛ de futsu wɔɛ dɔ nɛ́ aglɔbui bhɛbhɛtɛ gɛ aba kepi, klɛ ɔdo yi nɛntsyɔɛ gɛ elubɔ kɔ yɛ!’
Pɔ kɛ lɛ kɔ lɔ sɛ tɛ bumɔ same te buŋa kɛdɔ alasɛ wɔ adzya ne etsi pɔ akalɛ nɛ ɛkpã alɛla klɛ bumunɔ yɛ.’ ”
Ɔtsyɔnɛ anɔdzidzi ɔzakɔ ɔvɛnɔ faã ma yɛhwɛ nɛ kɛpatsu nɛ mɛ, pɔ eyianyɛ enu bupa mɛ eyi ɔvɛnɔ faã.
Ibisi alɛ sɛ: Kpaya ashɛ̃nahwɛ yɛanɔalɛ nɛ shu? Kɛma kidzo nyɛdzoa bha na! Mɛnahwɛ inu Izraɛleyi, gɛ ide Abraham oku nɛm, denɔ Bɛndzyamɛnɛ kɛmadi nɛm.
“Anee yɛ atɛ kɔ Kpaya kɛdɔ tili edi, gɛ kɛlɛ sɛ Kpaya abuya kɛlɛ bhɛ akɔ yɛ?”
gɛ be nu Izraɛlanɛ. Balɛ yɛ kɛlɛ nu sɛ tɛ bayɛkɛ balɛ ansɛ beyi, balɛ yɛ kɛlɛ nu ɔfufɔɛ mɛ ishubhubhui, inugbunyɛnya, ɔshã anɛ tɛyɛyɛkɛ, busɔlɛvu mɛ tɛsusɔlɛ nɛ tɛtutrɔ.