“Kidaan kayuh adi Aku, TUHAN Raja, nang: Angān man dagin adi gibabŭ bideya. Angān nyambah tibudo. Angān siŭ daya. Ani anŭ adi bada angān pikir tana anŭ tung jangān?
Kaŭs-i ata patut nuris surat ngga kidaan di ngara da dŭh man pinguman adi sŭn adat nang kais, adi ko dog jugan ka tibudo; pijo adŭp ngara so pimudip adi dŭh tatu darŭm pingandai kais; ka dŭh man dāng adi kabŭs ko dog nyŭt tungo-i, bait kah deya.
Jadi kieh mbŭh tikuruk ngudung ka mbŭh samah situju mien kada daya da jadi pinyisung adi kieh bisa pait ka angān ayō Barnabas ngga Paul adi kieh rindu,
Dŭhnyah man pinguman adi ko dog jugan ka tibudo; dŭhnyah man deya; dŭhnyah man dāng adi kabŭs ko dog nyŭt tungo-i; ka pijo adŭp ngan so pimudip adi dŭh tatu darŭm pingandai kais. Sanang angān kambŭi angān dŭh ndai kayuh kayuh adi mun anŭ. Kieh harap angān sanang siraru.”
“Dŭhnyah man tadŭ tadŭ dāng adi kabŭs sadi adŭp-i. Angān siŭn bada daya pinami adi rŭŭ di ruang ngan man-i, puan kah jua-i ka ngara adi bŭkŭn. Pak angān dog dapu TUHAN adi Tapa ngan. Angān daya-I. “Dŭhnyah tanŭk anak biri puan kah anak kambing darŭm sisuh nyindŭ-i.