Adam ngga sawŭn-i biyŭn ndi dinge anak dari. Ka sawŭn-i nang, “Tapa mbŭh nggen di aku anak dari ngga gati Abel adi dog siŭ Cain.” Ngapŭi ayŭh kadŭn anak anŭ Seth.
Tuan, aku biyŭn duwŭh madis anak dari; ndi andu ngara duwŭh bikaii di sapa tarun, ka diginŭ mating daya ngasah ngara, ka ndi naan so ngara siŭ dingan-i.
Kan Abner mbŭh ndŭg Hebron, Joab taban ayŭh ka bŭngŭn di tiban-bās kupo, mun adi re an minyu ngga ayŭh sadi adŭp-i, pak diginŭ ayŭh tabŭk ayŭh di tain-i. Simŭnŭ inŭh meh Abner dog siŭ Joab sabab ayŭh muko siŭ sude-i Asahel.
Di jaman ati bara anak dari mbŭh ndai ka bada sama ngara mun daya budo, anak anak dayung nyakar sindŭ ngara, ka dayung dayung adi mara bikaii ngga dinŭh ngara; pinganyu daya taŭn mbŭh ndi naan so rawang adŭp-i.
Ngapŭi meh, Tapa re ngukum angān amai bara daya adi dŭh sarah ko dog siŭ, so Abel adi dŭh sarah ndŭg Zechariah anak Berechiah, adi angān siŭ di asah Ramin Tuhan ngga mija-sambah.
so deya Abel ndŭg deya Zechariah, adi dog siŭ di asah mija-sambah ngga Yŭn Kudus. Sawŭ, Aku kidaan di angān, daya di jaman ati re dog ukum sitagar pinyikabŭs sopŭrŭg ngara anŭ!
Pinyabah inŭh adi bada Abel jugan ka Tapa sadis adi kana dŭ so tung Cain. Sabab pinyabah-i ayŭh mbŭh daya tŭnggŭn di batŭh Tapa, sabab adŭp Tapa mbŭh munos asŭng-I di pinganggen-i. So ka pinyabah-i Abel babŭ minyu, sunggu ayŭh mbŭh kabŭs.
Angān mbŭh mandŭg ka Jesus, adi mbŭh ngatur simanya bauh anŭ, buang ka yŭn deya adi mbŭh dog masik adi natu kayuh adi kana dŭ so adi dog natu deya Abel.
Payah inŭh ngara! Ngara mbŭh tunda gaya Cain. Sitagar duit ngara mbŭh ndai sarah, mun sarah adi Balaam ko ndai. Ngara binasa amai rawan pritah, mun Korah.