3 “adŭ-i so ndi tŭngŭn kayuh anŭ adi di yun teya. Tapa kidaan di kieh da dŭh man bait tama-i; kambŭi kieh man bait tama-i, kieh re kabŭs.”
Tapa nam ayŭh darŭm pŭmŭh-i, “Sawŭ, Aku puan nang kuu mbŭh ndai simŭnŭ ngga pikir-kira atin adi bisig; ngapŭi meh Aku bitan kuu so ndai dosa rawan Aku ka dŭh bada kuu tama ayŭh.
“Kieh bisa man buwa so tadŭ tadŭ tŭngŭn kayuh di teya ati,” dayung anŭ nam,
Jippŭh anŭ nam, “Anŭ dŭh-i sawŭ; angān dŭh re kabŭs.
“Dŭhnyah ida ida ngga bara urun adi mbŭh Aku mien; dŭhnyah bada bara nabi Ku kinaman.”
Pak madin nyamtadar-i Kaam tambit sopŭrŭg kayuh adi-i dapu, ayŭh re bandar bandar mangu Kaam!”
Angān inŭh jerā ku! Masi di aku! Tangan Tapa mbŭh mukong aku.
Pak nyamtadar-i Kaam kinaman pŭrŭng-i, ayŭh re tatu bandar bandar mangu Kaam!”
Jadi madin, pasar kayuh anŭ adi angān nuris ka aku. Kana dŭ inŭh dari dŭh sawan.
Tuhan ko gŭh nang, “Angān dŭh siŭn dŭh bu ka nyibarai adŭp ngan so ngara. Dŭhnyah bigaur ngga kayuh adi kais, ka Aku re trima angān.
“Dŭhnyah tama ati,” “Dŭhnyah kija ajeh,” “Dŭhnyah tama ajeh ndi”?