Daya gaji-i di ka yŭn-i ka nang, “Tuan, kambŭi nabi anŭ bada kaam ndai kayuh adi mbar, kaam patut ndai-i. Mani kaam dŭh mamuh adŭ, sak adi nang-i, ka bua so andam mai anŭ?”
di yŭn agi kada daya taban ka yŭn-I ndi naan daya naman andam ruku, guring di ambok. Kan Jesus kiris munki masam bās-i pinyabah ngara, Ayŭh nang di daya adi naman andam ruku anŭ, “Dŭhnyah susah, nak! Dosa mu mbŭh dog apun.”
Sikasŭn-i, bara dingan ku, ngisi pikir ngan ngga kayuh adi kana ka ngga kayuh adi patut dog muji: kayuh adi sawŭ, kayuh adi kana, kayuh adi batur, kayuh adi bisig, kayuh adi ramus, ka kayuh adi bisa dog stabi.
Ngatin diki ngara ngatŭm ka tunda ngara. Aku muko mritah bara dari adi nyiraja bada dŭh mito kuu. Ka kan kuu badŭh asŭng, di nok so tipayan piin adi ngara muko ngisi.”
TUHAN bagan Samuel dinge. Anak anŭ dŭh puan nang TUHAN bagan adŭp-i, amai TUHAN gi-bŭn minyu ngga ayŭh. Jadi ayŭh makat, di ka yŭn Eli, ka nang, “Kaam bagan aku, ta aku.” Pak Eli nam, “Nak, aku mating bagan kuu; pari di bŭŭs.”