18 Aku puan nang pinyikana mating darŭm aku, anŭ inŭh di darŭm tibiat manusia ku. Amai sunggu pinyiraan an ndai kayuh kana agi darŭm aku, aku dŭh tungang ndai-i.
Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
Sopŭrŭg kieh taŭn mbŭh bidosa; ndŭg ka urah rakah ami adi siabo kana babŭ gŭh kais ka sembar. Sabab dosa ami kieh mbŭh keya ka dawŭn kayuh adi rayu adi mikabur dog poh sabak.
Sunggu angān arap, angān puan adŭp ngan nggen kayuh kana di anak ngan. Dŭh kah meh Sama ngan adi di shorga rabis an nggen Roh Kudus di ngara adi mite so Ayŭh!”
Aku nggen trima kaseh di Tapa, adi nyiramat aku so ka Jesus Kristus Tuhan ta! Simuti inŭh pimudip ku: ngga pikir ku aku sita ukum-adat Tapa, ngga tibiat manusia ku aku sita ukum-adat dosa.
Amai kan ata udip nimun ka tibiat adŭp ta manusia, Ukum-adat mirasang pinyiripong adi sarah darŭm pŭrŭng ta, ka pinŭbŭn sopŭrŭg kayuh adi ata ndai inŭh pinyikabŭs.
Amai adŭp ta ko gŭh budo, dŭh an dingah pinganang, buang sarah. Ata ko jadi urun bagŭ masam pinyiripong ka bagŭ masam pinyiraan. Pimudip ta ko puno ngga dendam ka sina; daya tiru di ata ka ata tiru di daya.