Jerusalem gaŭn sabab kayuh adi TUHAN mbŭh ndai. ayŭh mbŭh keya ka pingaten dayung adi muko bisasat yŭn re sawan. Tapa mbŭh kibarui ayŭh ngga pinyiramat ka pimanang.
Amai kan ngara dog tirawan, daya bangsa bŭkŭn birubah jadi dingan Tapa ka dŭh tia jadi pinganyu-I. Munki meh-i re garang, kan ngara mbŭh dog trima? Anŭ re keya ka pakat daya kabŭs da pari udip!
Ata ko jadi pinganyu Tapa, pak Ayŭh mbŭh ndai ata da jadi dingan-I so ka pinyikabŭs Anak-I. Amai madin ata mbŭh dingan Tapa, jung rabis-i meh ata re dog nyiramat amai Jesus ko kabŭs yŭn ta!
Pak dŭh-i kayuh adi ko dog napa adŭ adi nyidaing; ata adi biyŭn Roh Kudus adi sibungas pinganggen Tapa nyidaing gŭh darŭm asŭng ta darŭm ata kajŭn Tapa ndai ata da jadi bara anak-I ka pirupas ata so pŭrŭng ta adi pandai kabŭs ani.
Makuk adi ata pakai di tika Biruman Tuhan ka adi ata nggen trima kaseh di Tapa yŭn-i: kan ata nok so dieh, ata mbŭh jadi ndi ngga Kristus darŭm pinyikabŭs-I. Ka ruti adi ata mire: kan ata man-i, ata mbŭh jadi ndi ngga pŭrŭng Kristus.
Tambah gŭh dinge, ayŭh mbŭh dog mien ka dog tijuan bara eklisia da sua ngga kieh ndai kraja kana ati yŭn bragah Tuhan buang ngga kiren kieh sawŭ an turung.
Pak madin angān mbŭh puan Tapa, puan kah, kana dŭ nang, Tapa mbŭh puan angān; simuki meh angān bisa an pari ka roh roh anŭ, adi ramah buang dŭh biguna? Mani angān an jadi urun ngara dinge?
Sikasŭn-i, bara dingan ku, gaŭn meh darŭm angān udip ndi ngga Tuhan. Dŭh mani aku pari nang kayuh adi aku ko nuris ka angān dawŭ-i, amai kayuh anŭ taŭn-i yŭn kana adŭp ngan.
Dŭh-i ngara pak ata, adi mbŭh kambat sunat adi sawŭ, amai ngga pinurung Roh-I ata nyambah Tapa ka gaŭn darŭm ata udip ndi ngga Kristus Jesus. Ata dŭh bisangan di adat pŭrŭng.
Angān rindu Ayŭh, sunggu angān bŭn kiris Ayŭh; angān sabah di Ayŭh, sunggu tong-i angān dŭh kiris Ayŭh. Jadi angān gaŭn ngga pinyigaŭn adi rabis so tungang manusia kira
Hannah bidua, “TUHAN mbŭh bada atin ku gaŭn; munki raru gaŭn aku amai kayuh adi Ayŭh mbŭh ndai! Aku tawŭh pinganyu ku; munki raru gaŭn atin ku amai Tapa mbŭh turung aku!