Pikir pasar babuk ngan, Abraham, ka Sarah, adi biranak angān. Kan Aku bagan Abraham, ayŭh dŭh biyŭn anak, pak Aku nyiberkat ayŭh ka nggen di ayŭh anak; Aku bada sesang-i bagŭ.
Ka dŭhnyah pikir, ngga pinganang ngan adi nang Abraham babuk ngan, angān tungang bu mangān ukum. Aku kidaan di angān, Tapa bisa, so batuh ati ndai sesang yŭn Abraham!
Ndai pingandai adi kiren angān mbŭh dŭh tia bidosa adi kiren angān mbŭh marik pimudip ngan pari ka Tapa. Ka dŭhnyah nang dupan adŭp ngan, Abraham mbŭh babuk ngan. Aku kidaan di angān, Tapa bisa ndai so dudu batuh ati bara sesang yŭn Abraham!
“Bara dingan ku daya Israel, adi bara sesang Abraham, ka sopŭrŭg adi dŭh bangsa Jahudi digiti adi nyambah Tapa: yŭn ata inŭh Tapa mbŭh pait agah pinyiramat anŭ.
Pak munki kambŭi pingandai sarah ta granan kiren nang Tapa agi batur? Bisa kah ata nang Tapa sarah kan Ayŭh ngukum ata? (Ati taŭn mbŭh biasa daya nang.)
Jadi janji anŭ bisangan di pinyabah, siŭn-i dog jamen jadi pinganggen bās Tapa di sopŭrŭg sesang Abraham; dŭh di ngara adi sita Ukum-adat adŭ, pak di ngara adi sabah mun Abraham ani. Amai Abraham inŭh sama sopŭrŭg ta darŭm roh;
Bisa kah ata nang garang, Ukum-adat kayuh adi bidosa? Manŭn dŭh! Pak Ukum-adat inŭh adi bada aku puan ani dosa. Kambŭi Ukum-adat mating nang, “Dŭhnyah ripong di kayuh adi daya dapu,” aku taŭn dŭh re puan pinyiripong adi mun anŭ.