TUHAN siken “Re ngga mani Aku apun dosa daya Ku? Ngara tagan Aku ka mbŭh nyambah tapa tapa bŭkŭn adi dŭh sawŭ. Aku paan daya Ku ndŭg ka ngara bisoh, pak ngara tanggah ka saat jam ngga dayung sundar.
Pangu re nyatŭk pinipu adi nyadis ka Aku dāng adi dŭh biguna, darŭm-i biyŭn di dupan kaban dāng-i dāng adi pidanah adi-i mbŭh bijanji an nggen di Aku! Amai Aku ati inŭh raja adi bās, ka daya so sopŭrŭg bangsa taru di Aku.”
Kan angān taban dāng adi karak adi mandam adi bajang an ngan nyadis ka Aku, angān pikir anŭ dŭh sarah kah? Suba nggen dāng adi mun anŭ di gabenor! Re munos kah asŭng-i di angān, ka re kana kah ayŭh ngga angān?”
Aku siken angān, kayuh adi batur kah nŭŭh nipu Tapa? Taŭn-i dŭh, pak angān nipu Aku. ‘Munki?’ angān siken. Di har pinganggen ndi utung-so-simŭng ngan ngga sadis ngan.
“Paŭh mbŭh arap buang dŭh stabi di Tapa inŭh daya jaman ati!” Jesus sigara. “Angān mite Aku ndai pingandai-nginga? Dŭh, dŭh bisa! Pingandai-nginga adi re dog nggen di angān adŭ-i pingandai-nginga nabi Jonah.
Mbŭh raru arap buang dŭh stabi di Tapa inŭh daya di jaman ati! Angān mite Aku ndai pingandai-nginga? Dŭh bisa! Kaŭs pingandai-nginga Jonah adŭ re dog nggen di angān.” Rasu-I bu so nŭ tingge ngara.
Komŭnŭ Ayŭh ngajar bara daya: “Agi dog nuris di Surat-kudus Tapa nang, ‘Ramin-Ku re dog kadŭn ramin simayang yŭn sopŭrŭg bangsa daya.’ Pak angān mbŭh bada-i jadi tarun yŭn pirupak bisukan!”
Angān daya adi dŭh tŭtŭd di Tapa! Dŭh kah angān puan nang bidingan ngga ong sirati-i jadi pinganyu Tapa? Kambŭi angān raan bidingan ngga ong, angān mbŭh bada adŭp ngan jadi pinganyu Tapa.