Tatu Kaam dŭh re siŭ ngara adi dŭh sarah samah ngga ngara adi sarah. Dŭh-i bisa jadi simŭnŭ! Kaam dŭh bisa ndai simŭnŭ. Kambŭi Kaam sawŭ ndai simŭnŭ, gŭt-i daya adi dŭh sarah sua dog pirabur samah ngga daya adi sarah. Dŭh-i bisa jadi simŭnŭ. Arang ong ati an miratak ukum ngga tŭnggŭn.”
Aku bŭn minyu darŭm bisukan bait sukan pinŭtŭn kraja Ku. Aku dŭh bada daya Israel jiroh Aku ngga dŭh biyŭn rati. Aku ati TUHAN, ka Aku minyu kayuh adi sawŭ; Aku bada dog puan kayuh adi batur.”
Mandŭg ka taban har ngan ka yŭn bisara; bada ngara adi nyibandar angān bisiken ngga dingan-i. Asi ko ndun jah ninjau kayuh adi re jadi? Dŭh kah anŭ adŭp Ku, adi TUHAN, Tapa adi nyiramat daya-I? Mating tapa adi bŭkŭn.
“TUHAN, kambŭi aku minyu pasar har ku ngga Kaam, Kaam taŭn marar batur. Pak aku dŭh siŭn dŭh siken Kaam pasar har pinyitŭnggŭn. Mani daya ginaka mujur darŭm pimudip-i? Mani daya adi dŭh tŭnggŭn atin-i manang?
Ka angān daya Israel nang, ‘Kayuh adi TUHAN ndai dŭh batur.’ Angān pikir Aku dŭh batur darŭm pingandai Ku kah? Angān inŭh adi dŭh batur darŭm pingandai ngan.
“Ka madin, aku, Nebuchadnezzar, muji, stabi, ka nyibragah Raja Shorga. Barang masam kayuh adi ndai-I inŭh batur buang kana, ka Ayŭh dapŭd pirapat daya adi udip sambuh.”
Pak TUHAN babŭ darŭm kupo anŭ; Ayŭh ndai kayuh adi batur ka bŭn-i kayuh adi sarah. Barang isan Ayŭh natu adŭp-I pimanu pinyitŭnggŭn yŭn daya-I. Pak daya adi dŭh tŭnggŭn diginŭ ngandŭ ndai sarah ka dŭh biyŭn mangŭh.
Amai Ayŭh muko so ka ndi naan daya adi-I ko mien miratak andu adi ngga-I nggen bisara di ndi ong ong ngga pinyitŭnggŭn. Ayŭh muko kiren kayuh anŭ agi sawŭ darŭm-I pakat daya anŭ so kabŭs!”
Angān nyarah daya kah? Angān dŭh re dapŭd nyibandar adŭp ngan, tadŭ tadŭ angān. Amai kan angān nyarah daya pak adŭp ngan ndai sarah anŭ gŭh, angān mbŭh nunggu adŭp ngan.
Batur buang tŭnggŭn inŭh ukum-I! Ayŭh mbŭh nunggu dayung sundar anŭ adi kinanyap ong ngga pingandai kais-i. Tapa mbŭh ngukum ayŭh sabab ayŭh ko siŭ bara urun-I.”