Ingat urun urun Mai Abraham, Isaac, ka Jacob. Ingat janji adi Kaam muko ndai di ngara, an nggen di ngara sikiang kiang bagŭ sesang, bagŭ keya ka bitang di rangit, ka nggen di sesang ngara tana adi Kaam muko bijanji re jadi bisaka ngara adu adu.”
Pak, TUHAN, aku bŭn ngasu Kaam taban pinyirusag ka ngara; Aku dŭh mite tika pinyusah yŭn ngara. TUHAN, Kaam puan kayuh anŭ; Kaam puan kayuh adi aku nang.
Patut kah pinyikana dog maras ngga kayuh adi arap? Ngara mbŭh kareh rubang isa aku rabu ka darŭm-i. Ingat munki aku mandŭg ka Kaam ka minyu ngarun ngara, isa Kaam dŭh ngukum ngara darŭm baji Mai.
“Jerusalem, Jerusalem! Kuu siŭ bara nabi, ka manjan ngga batuh bara pinyisung adi Tapa pait ka kuu! Mbŭh pikudu kari Aku raan dakŭp sopŭrŭg daya mu, nimun sindŭ siok nguruk anak-i di ribo urad-i, pak kuu abah!
sak adi ko dog nyabŭt darŭm Surat-kudus: “Tingga, Aku na di Zion batuh adi re bada daya sikak, batuh adi re bada ngara rabu. Pak asi asi adi sabah di Ayŭh dŭh re asa.”